| Deutsch▲▼ | Kurdisch▲▼ | Kategorie | Typ | ||||||||||||||||||
| abnehmen intransitiv | Konjugieren reqele ketin | Verb | |||||||||||||||||||
| abmagern intransitiv | Konjugieren reqele ketin [intrans.] | Verb | |||||||||||||||||||
Konjugieren gewinnen irreg.
|
biser ketin Präsensstamm: kev
Präsens: di + kev + Pers.-Pron.
ez biser dikevim;
tu biser dikevî;
ew biser dikeve;
em biser dikevin;
hûn biser dikevin;
ew biser dikevin;
| Verb | |||||||||||||||||||
|
Absturz Abstürze
m (Flugzeug) | ketin | Substantiv | |||||||||||||||||||
|
Konjugieren fallen intransitiv ich falle fiel bin gefallen
du fällst fielest bist gefallen
er,sie,es fallen fielen ist gefallen
wir fallen fielen sind gefallen
ihr fallt fielet seid gefallen
sie fallen fielen sind gefallen
Imperativ: Falle! Fallt(pl)! |
ketin ez dikevim diketim ketibûm
tu dikevî diketî ketibûyî
ew dikeve diket ketibû
em dikevin diketin ketibûn
hûn dikevin diketi ketibûn
ew dikevin diketin keti bûn
Imperativ: Bikeve! (sing), Bikevin! (pl) | Verb | |||||||||||||||||||
| abstürzen intransitiv | ketin | Verb | |||||||||||||||||||
| abfallen intransitiv |
ketin Präsensstamm: dikev | Verb | |||||||||||||||||||
| bedauern | ketin ber | Verb | |||||||||||||||||||
| hinein | hundir | ||||||||||||||||||||
|
Innenraum Innenräume m |
hundir m | Substantiv | |||||||||||||||||||
| eintreten intransitiv | ketin hundir intrans. | Verb | |||||||||||||||||||
| hineingehen intransitiv | ketin hundir | Verb | |||||||||||||||||||
| hineinkommen intransitiv | ketin hundir | Verb | |||||||||||||||||||
|
Epilepsie -n f |
cina ketin f | mediz | Substantiv | ||||||||||||||||||
| betreten, Einzug halten intransitiv | ketin qedemê xwe | Verb | |||||||||||||||||||
| Konjugieren verstehen transitiv | ketin ser | Verb | |||||||||||||||||||
| erkranken intransitiv | nexweş ketin | Verb | |||||||||||||||||||
| hineinkommend [Partizip. Verb] | ketî hundir | Adjektiv | |||||||||||||||||||
| fallen lassen | kaus ketin û xistin | Verb | |||||||||||||||||||
|
Absturz und Abschluss Abstürze und Abschlüsse m |
ketin û xistin f | Substantiv | |||||||||||||||||||
|
folgen intransitiv ~, hinterher sein, verfolgen |
ketin pey ketin
| Verb | |||||||||||||||||||
|
anzünden (Kerze) transitiv kausatives Verb von ketin | kaus pêxistin (mûm) | Verb | |||||||||||||||||||
| zu Boden fallen | erdê ketin | Verb | |||||||||||||||||||
| hereinkommen intransitiv | ketin hundur | Verb | |||||||||||||||||||
| wetteifern intransitiv | ketin qerez | Verb | |||||||||||||||||||
| sich in die Zügel legen intransitiv reflexiv |
ketin qerase ketin | Verb | |||||||||||||||||||
|
umkippen, (zu) Boden fallen intransitiv Verb der Bewegung (intransitiv);zu Boden fallen, zu Boden stürzen | erdê ketin | Verb | |||||||||||||||||||
| besorgt sein intransitiv | ketin heyrê | Verb | |||||||||||||||||||
|
nachdenken intransitiv ~, sich Betrachtungen hingeben, sich Überlegungen hingeben |
ketin mitalan ketin | Verb | |||||||||||||||||||
| anbeten | bêhiş ketin | Verb | |||||||||||||||||||
| klagen | ketin ber | Verb | |||||||||||||||||||
| bemitleiden intransitiv | ketin ber | Verb | |||||||||||||||||||
stecken bleiben intransitiv
~, verschüttet bleiben | ketin uksê | Verb | |||||||||||||||||||
| überholen intransitiv | ketin pêş | Verb | |||||||||||||||||||
|
folgen intransitiv ~, hinterher sein, verfolgen | ketin pê | Verb | |||||||||||||||||||
| nachdenken über transitiv | ketin ber mitala | Verb | |||||||||||||||||||
| sich genieren reflexiv | ber xwe ketin | Verb | |||||||||||||||||||
| Anteil nehmen | li ber ketin | Verb | |||||||||||||||||||
| sich miteinander vermischen reflexiv | ketin nav hev | Verb | |||||||||||||||||||
| aneinander geraten intransitiv reziprok | bi hev ketin | Verb | |||||||||||||||||||
|
klingen transitiv intransitiv irreg. Verb | deng pê ketin | Verb | |||||||||||||||||||
|
Feuer fangen intransitiv [irr. Verb] [Personalpronomina im Kurdischen, ez, tu, ew, em, hûn, ew, auch im Präteritum und bei den anderen Zeitformen]
Präsens agir pê dikev(im,î,e,in,in,in)
Imperativ: sing. agir pê bikeve! pl. agir pê bikevin! |
agir pê ketin | Verb | |||||||||||||||||||
| sich in die Zügel legen intransitiv | ketin qereze [intrans.] | Verb | |||||||||||||||||||
| hassen | rik lê ketin | Verb | |||||||||||||||||||
|
sich traurig fühlen intransitiv reflexiv Präsens
ez xwe ber dikevim
tu xwe ber dikevî
ew xwe ber dikeve
em xwe ber dikevin
hûn xwe ber dikevin
ew xwe ber dikevin | xwe ber ketin | Verb | |||||||||||||||||||
| besorgt sein intransitiv | ketin heyrê [intrrans.] | Verb | |||||||||||||||||||
| mit Schwierigkeiten konfrontiert sein intransitiv | ketin tora yekî | Verb | |||||||||||||||||||
| gegenübertreten intransitiv | li hember ketin | Verb | |||||||||||||||||||
| obsiegen intransitiv | bi ser ketin | Verb | |||||||||||||||||||
| grollen intransitiv | rik lê ketin | Verb | |||||||||||||||||||
|
erkranken intransitiv (Soranî): naxoşkautn ausgesprochen (intransitiv) krank werden, erkranken | nexwaş ketin (Soranî): naxoşkautn ausgesprochen (intransitiv) | Verb | |||||||||||||||||||
| sich in die Zügel legen reflexiv | ketin qereze | Verb | |||||||||||||||||||
|
daraus schließen transitiv kaus. von ketin | Konjugieren kaus têderxistin | Verb | |||||||||||||||||||
|
erfüllen transitiv [kaus.Verb xistin von ketin] | kaus bi ser xistin | Verb | |||||||||||||||||||
| einem mit Schwierigkeiten begegnen intransitiv | ketin tora yekî | Verb | |||||||||||||||||||
| teilhaben intransitiv | li ber ketin | Verb | |||||||||||||||||||
|
auslegen transitiv kausatives Verb von ketin | kaus raxistin [trans.] | Verb | |||||||||||||||||||
|
aussetzen transitiv aus ketin umgewandelt zu xistin | ber xistin | Verb | |||||||||||||||||||
|
demontieren transitiv xistin kausatives Verb von ketin |
kaus jevderxistin kausatives Verb | Verb | |||||||||||||||||||
| Ergebnis ohne Gewähr Generiert am 10.12.2025 17:13:01 neuer EintragEinträge prüfenIm Forum nachfragenandere Quellen Häufigkeit | |||||||||||||||||||||
Kurdisch Deutsch ketin hundir
Ä
<-- Eingabehilfe einblenden - klicken