pauker.at

Irisch Deutsch ging hoch

Übersetze
FilternSeite < >
DeutschIrischKategorieTyp
Konjugieren gehen intransitiv alt beirim Verb
Ich ging nach Michigan. ag dul go Michigan.Redewendung
Dekl. (Schmelz-, Brenn-, Hoch)Ofen Öfen
m

Die 2. Deklination im Irischen;
Dekl. foirnéis foirnéisí
f

An Dara Díochlaonadh; foirnéis [fu:r'nʹe:ʃ], foirnéisí [fu:r'nʹe:ʃi:];
Substantiv
hoch ard
ard [a:rd], Gen. Sing. {m}: aoird [i:rdʹ]; Comp./ Superl.: aoirde [i:rdʹi];
Adjektiv, Adverb
hoch in den (Wolken)Himmel, hoch in die Luft in áirde sa spéirRedewendung
Ich ging nach Dublin. Chuaigh go Baile Átha Cliath.Redewendung
Er ging nach Frankreich. Chuaigh go dtí an Fhrainc.Redewendung
zu Ende gehen ag dul chun deiridhVerb
Dekl. (Hoch)Moor
n
Dekl. móin móinte
f

móin [mo:n'], móinte [mo:ntʹi];
Substantiv
hoch gehen (z. B. ein Ball)
ich gehe hoch = imím suas
imeacht suas Verb
von ganz oben nach ganz unten, von hoch nach unten, von der Spitze zum Fuß ó bharr go bunRedewendung
verlassen oder weggehen imeacht ó Verb
(auf-,empor-,hoch)heben transitiv
Beispiel:1. Ich hob es empor / auf / hoch.
ardaím
ardaím [ɑ:r'di:mʹ], ardú [ɑ:r'du:]; Präsens: autonom: ardaítear; Präteritum: autonom: ardaíodh; Imperfekt-Präteritum: autonom: d'ardaítí; Futur: autonom: ardófar; Konditional: autonom: d'ardófaí; Imperativ: autonom: ardaítear; Konjunktiv-Präsens: autonom: go n-ardaítear; Konjunktiv-Präteritum: autonom: dá n-ardaítí; Verbalnomen: ardú; Verbaladjektiv: ardaithe;
Beispiel:1. D’ardaíos suas é.
Verb
groß, hoch gewachsen mór
mór [muər]; móir [mo:], móire [muərʹi]; Comp.: mó Sing. {m}: Nom.: mór, Gen.: móir; Dat.: mór; Vok.: móir; Sing. {f}: Gen.: móire; Vok.: mór; Plural: Nom.: móra; Gen.: móra; Dat.: móra; Vok.: móra;
Adjektiv
(hoch)ragend, hochtrabend, üppig buacach
buacach [buəkəx]; Comp./Superl.: buacaí [buə'ki:];
Adjektiv
Sie können jetzt hinauf/hoch. Sie dürfen jetzt hoch/hinauf. Is féidir leat dul suas anois.Redewendung
prahlerisch, überheblich; (hoch)erfreut über (Akk.) mórálach
mórálach [muə'rɑ:ləx]
Adjektiv
Der Spaß ging in die falsche Richtung (nach hinten los), ich bedauere das. an spórt go h-aindeis anois, admhuighim.Redewendung
Dekl. Leiter (auch fig.) -n
f

Die 4. Deklination im Irischen;
Example:1. er ging die Leiter ohne jegliche Hilfe hinauf
Dekl. dréimire dréimirí
m

An Ceathrú Díochlaonadh; dréimire [dr'e:m'ir'i], dréimirí [dr'e:m'i'r'i:];
Example:1. chuir sé an dréimire suas de gan congnamh
Substantiv
herumgehen um intransitiv
herumgehen um = iompaím [Stamm im Irischen: iompaigh, Verbalnomen: iompáil, Verbaladjektiv: iompaithe; Verb der 2. Konjugation,]
iompaím
iompaím [u:m'pi:mʹ], iompáil [u:m'pɑ:lʹ]; Präsens: autonom: iompaítear; Präteritum: autonom: iompaíodh; Imperfekt-Präteritum: autonom: d'iompaítí; Futur: autonom: iompófar; Konditional: autonom: d'iompófaí; Imperativ: autonom: iompaítear; Konjunktiv-Präsens: autonom: go n-iompaítear; Konjunktiv-Präteritum: autonom: dá n-iompaítí; Verbalnomen: iompáil; Verbaladjektiv: iompaithe;
Verb
weitergehen [irreg. Verb]
ich gehe weiter /imím leat [im Irischen: Stamm: imigh, Verbaladjektiv: imithe, Verbalnomen: imeacht]
imím
imím [i'mʹi:mʹ], imeacht [i'mʹaxt]; Präsens: autonom: imítear; Präteritum: autonom: [h]imíodh ([h] wenn zuvor das Geschriebene auf Vokal auslautet); Imperfekt-Präteritum autonom: d'imítí Futur: autonom: imeofar Konditional: autonom: d'imeafaí Imperativ: autonom: imítear; Konjunktiv-Präsens: autonom: go n-imítear; Konjunktiv-Präteritum: autonom: dá n-imítí; Verbaladjektiv: imithe Verbalnomen: imeacht
Verb
übergehen zu [Akk.] intransitiv
ich gehe über zu = druidim anall [Stamm im Irischen: druid anall; Verb der 1. Konjugation auf schlankem Auslaut; Verbalnomen: druidim anall; Verbaladjektiv: druidte anall]
druidim anall
druidim [dridʹimʹ_ə'naul]; Präsens: autonom: druidtear anall; Präteritum: autonom: druideadh anall; Imperfekt-Präteritum: autonom: dhruidtí anall; Futur: autonom: druidfear anall; Konditional: autonom: dhruidfí anall; Imperativ: autonom: druidtear anall; Konjunktiv-Präsens: autonom: go ndruidtear anall; Konjunktiv-Präteritum: autonom: dá ndruidtí anall; Verbalnomen: druidim anall; Verbaladjektiv: druidte anall;
Verb
sich hochrappeln reflexiv
ich rappel mich hoch = piocaim suas [Stamm im Irischen: pioc; Verb der 1. Konjugation auf breitem Auslaut; Verbalnomen: piocadh, Verbaladjektiv: piocaithe]
piocaim suas
piocaim [pʹukimʹ], piocadh [pʹukə]; Präsens: autonom: pioctar suas; Präteritum: autonom: piocadh suas; Imperfekt-Präteritum: autonom: phioctaí suas; Futur: autonom: piocfar suas; Konditional: autonom: phiocfaí suas; Imperativ: autonom: pioctar suas; Konjunktiv-Präsens: autonom: go bpioctar suas; Konjunktiv-Präteritum: autonom: dá bpioctaí suas; Verbalnomen: piocadh suas; Verbaladjektiv: piocaithe suas;
Verb
gehen, schreiten, im Schritt gehen intransitiv
ich gehe, ich schreite, ich gehe im Schritt = siúlaim; Stamm im Irischen: siúl; Verb der 1. Konjugation auf breitem Auslaut; Verbalnomen: siúl, Verbaladjektiv: siúlta]
siúlaim
siúlaim [ʃu:limʹ], siúl [ʃu:l]; Präsens: autonom: siúltar; Präteritum: autonom: siúladh; Imperfekt-Präteritum: autonom: siúltaí; Futur: autonom: siúlfar; Konditional: autonom: shiúlfaí; Imperativ: autonom: siúltar; Konjunktiv-Präsens: autonom: go siúltar; Konjunktiv-Präteritum: autonom: dá siúltaí; Verbalnomen: siúl; Verbaladjektiv: siúlta;
Verb
fig. vergehen, eingehen
ich vergehe, ich gehe ein = feochaim [Stamm im Irischen: feoch; Verb der 1. Konjugation auf breitem Auslaut; Verbalnomen: feochadh; Verbaladjektiv: feochta]
feochaim
feochaim [fʹo:ximʹ], feochadh [fʹo:xə]; Präsens: autonom: feochtar; Präteritum: autonom: feochadh; Imperfekt-Präteritum: autonom: d'fheochtaí; Futur: autonom: feochfar; Konditional: autonom: d'fheochfaí; Imperativ: autonom: feochtar; Konjunktiv-Präsens: autonom: go bhfeochtar; Konjunktiv-Präteritum: autonom: dá bhfeochtaí; Verbalnomen: feochadh; Verbaladjektiv: feochta;
Verb
sich schließen [irreg.], zugehen intransitiv
es geht zu / es schließt sich = dúnann sé [Stamm im Irischen: dún; Verb der 1. Konjugation auf breitem Auslaut; Verbalnomen: dúnadh; Verbaladjektiv: dúnta
dúnaim
dúnaim [du:nimʹ], VN: dúnadh [du:nə]; Präsens: autonom: dúntar; Präteritum: autonom: dúnadh; Imperfekt-Präteritum: autonom: dhúntaí; Futur: autonom: dúnfar; Konditional: autonom: dhúnfaí; Imperativ: autonom: dúntar, Konjunktiv-Präsens: autonom: go ndúntar; Konjunktiv-Präteritum: autonom: dá ndúntaí; Verbalnomen: dúnadh; Verbaladjektiv: dúnta;
Verb
weggehen
ich gehe weg / imím (leat) [im Irischen: Stamm: imigh, Verbaladjektiv: imithe, Verbalnomen: imeacht]
Beispiel:1. ich gehe weg mit ... (miteinander gehen)
2. sie gingen zusammen aus / weg (miteinander gehen)
3. Geh weg! Bleib weg! Halte dich fern!
4. er ging weg / fort
imím
imím [i'mʹi:mʹ], imeacht [i'mʹaxt]; Präsens: autonom: imítear; Präteritum: autonom: [h]imíodh ([h] wenn zuvor das Geschriebene auf Vokal auslautet); Imperfekt-Präteritum autonom: d'imítí Futur: autonom: imeofar Konditional: autonom: d'imeafaí Imperativ: autonom: imítear; Konjunktiv-Präsens: autonom: go n-imítear; Konjunktiv-Präteritum: autonom: dá n-imítí; Verbaladjektiv: imithe; Verbalnomen: imeacht;
Beispiel:1. imím le ...
2. táid siad ag imeacht lena chéile
3. Imigh leat féin!
4. imíonn sé leis
Verb
Ich ging letzte Nacht in eine Kneipe. Und fragte die Bardame (Thekenbedienung) um Kredit. Dies ist was sie sagte: Du wirst hier keinen Tropfen kriegen, mach dich vom Acker und geh nach Hause.
(mach dich vom Acker = zurück [mit dir] auf die Straße)
Chuaigh isteach i dteach aréir. Is d'iarr cárt ar bhean an leanna. Is é dúirt liom: bhfaighidh deor. Buail an bóthar is gabh 'na bhaile.Redewendung
Konjugieren gehen [irreg. Verb] intransitiv
ich gehe /imím [im Irischen: Stamm: imigh, Verbaldadjektiv: imithe, Verbalnomen: imeacht]
Beispiel:1. ich gehe hinein / ich betrete / ich trete ein
2. ich werde fortgehen zu / weggehen zu / ich gehe zu(r) / ich gehe in ... (Armee, z. B.)
3. ich werde Soldat
4. ich mache etwas weiter / ich führe etwas durch / ich komme mit etwas voran (Verb: weitermachen, durchführen als auch [erfolgreich] vorankommen)
5. Geh nach Hause! (Imperativ)
6. Geh!
imím
imím [i'mʹi:mʹ], imeacht [i'mʹaxt]; Präsens: autonom: imítear; Präteritum: autonom: [h]imíodh ([h] wenn zuvor das Geschriebene auf Vokal auslautet); Imperfekt-Präteritum autonom: d'imítí Futur: autonom: imeofar Konditional: autonom: d'imeafaí Imperativ: autonom: imítear; Konjunktiv-Präsens: autonom: go n-imítear; Konjunktiv-Präteritum: autonom: dá n-imítí; Verbaladjektiv: imithe; Verbalnomen: imeacht;
Beispiel:1. imím isteach
2. imím i
3. imím im shaighdiúir
4. imím ar aghaidh i rud
5. Imigh ort abheile!
6. Imigh!
Verb
aufgehen
aufgehen [Sonne]; ich gehe auf /éirím [Stamm: éirigh; Verb der 2. Konjugation unregelmäßig auf schlanken Stammauslaut; das Steigen, das Aufgehen = Verbalnomen: éirí; Verbaladjektiv/Partizip II: éiríthe*irreg. zu Deutsch: aufgegangen, aufgestiegen; kein Infinitiv im Irischen, hier wird dann an dieser Stelle das Verbalnomen verwendet, daher in vielen Einträgen in diesem Wörterbuch, wurde das Verbalnomen mit aufgeführt im Kommentar]
éirím
Präsens: 1. Pers. Sing. éirím 2. Pers. Sing. éiríonn tú; 3. Pers. Sing. éiríonn sé; 1. Pers. Pl. éirímid; 2. Pers. Pl. éiríonn sibh; 3. Pers. Pl. éiríonn siad; autonom: éirí Verbalnomen: éirí; Verbaladjektiv im Deutschen auch Partizip II genannt: éiríthe; Präteritum: 1. Pers. Sing. d'éirigh mé 2. Pers. Sing. d'éirigh tú; 3. Pers. Sing. d'éirigh sé; 1. Pers. Pl. d'éiríomar; 2. Pers. Pl. d'éirigh sibh; 3. Pers. Pl. d'éirigh siad; autonom: éiríodh; Imperfekt-Präteritum: 1. Pers. Sing. d'éirínn; 2. Pers. Sing. d'éiríteá; 3. Pers. Sing. d'éiríodh sé; 1. Pers. Pl. d'éirímis; 2. Pers. Pl. d'éiríodh sibh; 3. Pers. Pl. d'éirídís; autonom: d'éirítí Futur: 1. Pers. Sing. éireoidh mé; 2. Pers. Sing. éireoidh tú; 3. Pers. Sing. éireoidh sé 1. Pers. Pl. éireoimid; 2. Pers. Pl. éireoidh sibh; 3. Pers. Pl. éireoidh siad; autonom: éireofar; Konditional: 1. Pers. Sing. d'éireoinn; 2. Pers. Sing. d'éireofá; 3. Pers. Sing. d'éireodh sé; 1. Pers. Pl. d'éireoimis; 2. Pers. Pl. d'éireodh sé; 3. Pers. Pl. d'éireoidís; autonom: d'éireofaí; Imperativ: 1. Pers. Sing. éirím; 2. Pers. Sing. éirigh; 3. Pers. Sing. éiríodh sé; 1. Pers. Pl. éirímis; 2. Pers. Pl. éirígí; 3. Pers. Pl. éirídís; autonom: éirítear; Konjunktiv-Präsens: 1. Pers. Sing. go n-éirí mé; 2. Pers. Sing. go n-éirí tú; 3. Pers. Sing. go n-éirí sé; 1. Pers. Pl. go n-éirímid; 2. Pers. Pl. go n-éirí sibh; 3. Pers. Pl. go n-éirí siad; autonom: go n-éirítear; Konjunktiv-Präteritum: 1. Pers. Sing. dá n-éirínn; 2. Pers. Sing. dá n-éiríteá; 3. Pers. Sing. dá n-éiríodh sé; 1. Pers. Pl. dá n-éirímis; 2. Pers. Pl. dá n-éiríodh sibh; 3. Pers. Pl. dá n-éirídís; autonom: dá n-éirítí;
Verb
Dekl. Bitterkeit --
f

Die 1. Deklination im Irischen; Beispiel: Bitterkeit steigt in mir empor / hoch = tháinig seirfean orm, ich fühle Bitterkeit in mir (in diesem Moment)
Dekl. seirfean
m

seirfean [ʃerʹihən], Sing. Gen.: seirfin;
Substantiv
Konjugieren gehen [irreg. Verb]
im Irischen: unterschiedliche Stämme im Präsens, im Präteritum, im Perfekt, Futur, Konditional und im Imperativ;
téim
[irreg.]; Präsens: 1. Pers. Sing. téim; 2. Pers. Sing. téann tú; 3. Pers. Sing. téann sé; 1. Pers. Pl. téimid; 2. Pers. Pl. téann sibh; 3. Pers. Pl. téann siad; Konjunktiv Präsens: 1. Pers. Sing. go dté mé; 2. Pers. Sing. go dté tú; 3. Pers. Sing. go dté sé; 1. Pers. Pl. go dtéimid; 2. Pers. Pl. go dté sibh; 3. Pers. Pl. go dté siad; Imperativ: 1. Pers. Sing. téim; 2. Pers. Sing. téigh; 3. Pers. Sing. téadh sé; 1. Pers. Pl. téimis; 2. Pers. Pl. téadh sibh; 3. Pers. Pl. téidís; Präteritum: 1. Pers. Sing. chuaigh mé; 2. Pers. Sing. chuaigh tú; 3. Pers. Sing. chuaigh sé; 1. Pers. Pl. chuamar; 2. Pers. Pl. chuaigh sibh; 3. Pers. Pl. chuathas; Konjunktiv Präteritum: 1. Pers. Sing. dá téinn; 2. Pers. Sing. dá téiteá; 3. Pers. Sing. dá téadh sé; 1. Pers. Pl. dá téimis; 2. Pers. Pl. dá téadh sibh; 3. Pers. Pl. dá téidís; Perfekt: 1. Pers. Sing. théinn; 2. Pers. Sing. théiteá; 3. Pers. Sing. théadh sé; 1. Pers. Pl. théimis; 2. Pers. Pl. théadh sibh; 3. Pers. Pl. théidís; Futur I: 1. Pers. Sing. rachaidh mé; 2. Pers. Sing. rachaidh tú; 3. Pers. Sing. rachaidh sé; 1. Pers. Pl. rachaimid; 2. Pers. Pl. rachaidh sibh; 3. Pers. Pl. rachaidh siad; Konditional I: 1. Pers. Sing. rachainn; 2. Pers. Sing. rachfá; 3. Pers. Sing. rachadh sé; 1. Pers. Pl. rachaimis; 2. Pers. Pl. rachadh sibh; 3. Pers. Pl. rachaidís;
Verb
Dekl. Stute -n
f

[Tier; weibl. Pferd]; wo anders als männlich eingepflegt in der Deklination, dieses Tier war einst weiblich, wurde immer schon im Alten als weiblich ausgegeben, warum sollte man hieraus die 1. Deklination im Irischen machen? Mache ich persönlich nicht, das ist mir persönlich ein wenig zu hoch und lt. Insiderkreisen darüber sehr gelacht über die 1. Deklination im Irischen, daher den Mittelpunkt, Zentrum, Mitte {m} meinetwegen und auch 1. Deklination aber nicht für dieses Wort!

{alt Irisch} lára;
lár [Sing. Nom.: an lár, Gen.: na lára[ch], Dat.: don lár /leis an lár; Pl. Nom.: na lára[cha], Gen.: na lára[cha], Dat.: leis na lára[cha]] lára /láracha
f
Substantiv
Ergebnis ohne Gewähr Generiert am 30.04.2024 21:18:01
neuer EintragEinträge prüfenIm Forum nachfragenandere Quellen Häufigkeit
Ä
  <-- Eingabehilfe einblenden - klicken