| Deutsch▲▼ | Kurdisch▲▼ | Kategorie | Typ | ||
| runterfallen intransitiv | kautnaxwarawa (Soranî) | Verb | |||
| herausfallen | deranîn | Verb | |||
| einfallen intransitiv | hatin bîra | Verb | |||
| hinfallen intransitiv |
erdê ketin Vergangenheit
Imperfekt:
mehrmals
Präsens: wiederholt P.P.:
ez dikevim diketim ketibûm
tu dikevî diketî ketibûyî
ew dikeve diket ketibû
em dikevin diketin ketibûn
hûn dikevin diketi ketibûn
ew dikevin diketin ketibûn
Imperativ: Erdê bikeve! (sing), Erdê bikevin! (pl) | Verb | |||
| hinfallen intransitiv | têwerbûn | Verb | |||
|
herabfallen (Blätter) | weşin | Verb | |||
| übereinander herfallen intransitiv reziprok |
bi hev ketin Präsens: bi hev dikev + Personalendungen
ez bi hev dikevim;
tu bi hev dikevî;
ew bi hev dikeve;
em bi hev dikevin;
hûn bi hev dikevin;
ew bi hev dikevin; | Verb | |||
| jmdn zufallen intransitiv | bi dest yekî ketin | Verb | |||
|
herabfallen Die Blätter fielen herab. |
weşin Pel weşin. | Verb | |||
| zu Boden fallen | erdê ketin | Verb | |||
|
[he]runterschlucken transitiv Etwas [ver]schlucken, [he]runterschlucken, hinunterschlucken Etwas mit dem Mund auf einmal essen oder auch trinken |
kaus daqurtandin Präsens: da...qurtîn
Präsensstamm: da + di + qurtîn;
ez dadiqurtînim;
tu dadiqurtînî;
ew dadiqurtîne:
em dadiqurtînin;
hûn dadiqurtînin;
ew dadiqurtînin;
Imper. Sing. dadiqurtîne! Pl. dadiqurtîne Tişta di dev bi yek qortek xwarin an jî vexwarin. | Verb | |||
|
einfallen [Gedanke]; (Gedanken überkommen) Gedanken überkamen jmdn. | libîrhatin | Verb | |||
|
durchfallen intransitiv irr. Verb; im Kurdischen: Verb der Bewegung | têdekeftin | Verb | |||
|
ugs durchfallen intransitiv Er ist durchgefallen (ugs. er ist durch die Prüfung gefallen) | şikîn [intans.] | Verb | |||
|
umkippen, (zu) Boden fallen intransitiv Verb der Bewegung (intransitiv);zu Boden fallen, zu Boden stürzen | erdê ketin | Verb | |||
|
einfallen intransitiv in Form von zusammenfallen, wenn etwas in einander fällt, in sich zusammen geht | kumişîn [intrans.] | Verb | |||
|
herfallen [über] intransitiv Präsens: di + xurûş
ez dixurûşim;
tu dixurûşî;
ew dixurûşe;
em dixurûşin;
hûn dixurûşin;
ew dixurûşin; | xurûşîn | Verb | |||
|
Konjugieren fallen intransitiv ich falle fiel bin gefallen
du fällst fielest bist gefallen
er,sie,es fallen fielen ist gefallen
wir fallen fielen sind gefallen
ihr fallt fielet seid gefallen
sie fallen fielen sind gefallen
Imperativ: Falle! Fallt(pl)! |
ketin ez dikevim diketim ketibûm
tu dikevî diketî ketibûyî
ew dikeve diket ketibû
em dikevin diketin ketibûn
hûn dikevin diketi ketibûn
ew dikevin diketin keti bûn
Imperativ: Bikeve! (sing), Bikevin! (pl) | Verb | |||
| Konjugieren fallen intransitiv | kevtin (Soranî): kautn ausgesprochen | Verb | |||
| Konjugieren fallen intransitiv | berbûnewe (Soranî): berbûnawa ausgesprochen | Verb | |||
| runterfallen | kautnaxwarawa (Soranî) | Verb | |||
| Ergebnis ohne Gewähr Generiert am 06.12.2025 22:27:26 neuer EintragEinträge prüfenIm Forum nachfragenother sources Häufigkeit | |||||
Kurdisch German fiel runter
Ä
<-- Eingabehilfe einblenden - klicken