~ (m), Alte (f), Greis/in (m/f); jemand der Alt ist, kann salopp gemeint sein als auch veraltend für Vorfahren und ganz betagte Personen; im Deutschen salopp Bezeichnung für Eltern, ältere Menschen, oder als Anrede in der Umgangssprache ---> dann: "Alter!"
Anredekasus im Kurdischen wird dann mit o oder ino gebildet!
aber ein Alter (m/sing/Nominativ)
Verg.Imperfekt
Präsens mehrmals wiederh.
ez pir dikevim pir diketim
tu pir dikevî pir diketî
ew pir dikeve pir diket
em pir dikevin pir diketin
hûn pir dikevin pir diketi
ew pirdikevin pir diketin Imperativ: pir bikeve! (sing), pir bikevin! (pl)
(für ältere Frauen wird auch gerne im Deutschen im Kinderjargon Oma verwendet, diese muss wohlgemerkt nicht unbedingt in einer Verwandtschaftsbeziehung zu einem stehen, setzt sich im Kurdischen aus day (Mutter) und pîr; im Persischen pir für alt, betagt zusammen;
kevn (Sîn.: kal, pîr): 1. Tiştê ne nû ye, ne teze ye
2. Tiştê ji mêj ve hebûye.
3. Tiştê ji mêj ve çêbûye yan hatiye çêkirin.
4. Tiştê pir hatiye bikaranîn.
5. Tiştê ji ber bikaranînê pûç bûye.
6. Tiştê êdî kêrî bikaranînê nayê.
7. Tiştê ji mêj ve hatiye dîtin.
Tirkî: eski
1.Alikariya ji bo kesên di tengasiyê da ye.
2.Daxwaza alîkariyê bi dengekî pir bilind; daxwaza ku kesek bi dengekî pir bilind ji kesa dike, da ku ew kes alîkariya wî bikin û wî ji aloziyek yan ji rewşeka pir zor û dijwar rizgar bikin û bigîhînin hêsayiyê.
Tîrkî: imdat
hawar (Soranî), hewar (K); 1.Alikariya ji bo kesên di tengasiyê da ye.
2.Daxwaza alîkariyê bi dengekî pir bilind; daxwaza ku kesek bi dengekî pir bilind ji kesa dike, da ku ew kes alîkariya wî bikin û wî ji aloziyek yan ji rewşeka pir zor û dijwar rizgar bikin û bigîhînin hêsayiyê.
Tîrkî: "İmdat!"/ imdat
1.Alikariya ji bo kesên di tengasiyê da ye.
2.Daxwaza alîkariyê bi dengekî pir bilind; daxwaza ku kesek bi dengekî pir bilind ji kesa dike, da ku ew kes alîkariya wî bikin û wî ji aloziyek yan ji rewşeka pir zor û dijwar rizgar bikin û bigîhînin hêsayiyê.
1.Alikariya ji bo kesên di tengasiyê da ye.
2.Daxwaza alîkariyê bi dengekî pir bilind; daxwaza ku kesek bi dengekî pir bilind ji kesa dike, da ku ew kes alîkariya wî bikin û wî ji aloziyek yan ji rewşeka pir zor û dijwar rizgar bikin û bigîhînin hêsayiyê.
1. Bi alikariya per û baskan di hewa de çûyîn, tevgerîn.
2. Bi hêza bayê an jî tiştekî din li ciyê xwe hilpekîn.
3. Bi lez û beza pir zêde revîn.
fir da, fir dide