tevlihev:
1. Li nav hev bûn û ketina tiştan.
2. Bela wela, li nav hev ketî, bê pergal,bê dûzan.
3. Tişta bi hêsanî naye fehmkirin.
4. tewkirî: Mirovê hinek dîn
Tirkî: karışık
wenn/ku
Zustand/rewşeke: das Nomen der Zustand (m/im Deutschen) wird genauer bezeichnet "schlechter Zustand", das Nomen "rewş" erhält daher die Ezafe-Endung: -eke. Also rewşeke.
Unbestimmte Ezafe-Endungen:
bei maskulinen Nomen: -ekî
bei femininen Nomen: -eke
im Plural für beide Nomen: -ine
Präsensstamm: defîn ...k;
Präsens: defîn di + k;
ez defîn dikim;
tu defîn dikî;
ew defîn dike;
em defîn dikin;
hûn defîn dikin;
ew defîn dikin;
Imperat. Sing.: defîn bike! Pl. defîn bikin!
Präsensstamm: amade...k
Präsens: amade + di + k
ez amade dikim;
tu amade dikî;
ew amade dike;
em amade dikin;
hûn amade dikin;
ew amade dikin;
Imper. Sing.: amade bike! Pl.: amade bikin!
Präsensstamm: defîn ...k;
Präsens: defîn di + k;
ez defîn dikim;
tu defîn dikî;
ew defîn dike;
em defîn dikin;
hûn defîn dikin;
ew defîn dikin;
Imperat. Sing.: defîn bike! Pl. defîn bikin!
Präsensstamm: defîn ...k;
Präsens: defîn di + k;
ez defîn dikim;
tu defîn dikî;
ew defîn dike;
em defîn dikin;
hûn defîn dikin;
ew defîn dikin;
Imperat. Sing.: defîn bike! Pl. defîn bikin!
Präsensstamm: defîn ...k;
Präsens: defîn di + k;
ez defîn dikim;
tu defîn dikî;
ew defîn dike;
em defîn dikin;
hûn defîn dikin;
ew defîn dikin;
Imperat. Sing.: defîn bike! Pl. defîn bikin!
tevlihev:
1. Li nav hev bûn û ketina tiştan.
2. Bela wela, li nav hev ketî, bê pergal,bê dûzan.
3. Tişta bi hêsanî naye fehmkirin.
4. tewkirî: Mirovê hinek dîn
Tirkî: karışık
adaptor an jî adabtor (adapter lat.-engl.); hevwatê: biyanî {lat.-engl.}: Aleta ku ceyrana amûreke elektrirêkê qasî kû têra wê bikê eyar dike. Tirkî: adaptör
Ich verwickel mich in unendliche Diskussionen. (Akkusativobjekt/reflexiv[mich]).
Ich habe mich in eine unendlich lange Diskussion verwickeln lassen.
Ich bin in eine unendlich lange Diskussion verwickelt.
entweder ein Bescheid /Brief /Karte um Erfolg zu haben, Lob auszusprechen, oder zu etwas gratulieren oder jemanden Freude /Glück wünschen, die verschickt oder versendet wird.
Ziegel: 1. a) [roter bis bräunlicher] Baustein (1) aus gebranntem Ton, Lehm; b) roter bis bräunlicher, flacher, mehr oder weniger stark gewellter Stein zum Dachdecken aus gebranntem Ton, Lehm; Dachziegel; Türkçe: kerpiç, tuğla
acûr {an jî} agûr: Cûreyek kevirên diwaran ên çêkiriye, herî û ka tevlihev tê stran û ji bo teşeye di qalikan de tê zihakirin û pê dîwar tê çêkirin. Tirkî: kerpiç, tuğla