Deutsch▲ ▼ Schwedisch▲ ▼ Kategori Typ
(zusammen)rĂŒcken
maka (ihop) makar (PrÀs.)
Verb
RĂŒcken m
en rygg Substantiv
RĂŒcken m
rygg ryggen ryggar Substantiv
▶ RĂŒcken m maskulinum -
rygg -en -ar u
anato Anatomie Substantiv
im RĂŒcken
i ryggen
rĂŒcken; aus der Fassung bringen, ins Wanken bringen
rubba rubbar (PrÀs.)
Verb
Haltungsschaden m maskulinum , krummer RĂŒcken m
kutighet,-en,-er Substantiv
einen krummen RĂŒcken haben, buckelig sein
ha kutrygg, vara kutryggig mediz Medizin
jmd/etw (Dativ) den RĂŒcken zukehren
vÀnda ryggen Ät ngn/ngt Verb
jemanden Huckepack (d.h. auf dem RĂŒcken) tragen
bÀra ngn pÄ ryggen Verb
ein kalter Schauer lĂ€uft mir den RĂŒcken hinunter
det gÄr kalla kÄrar lÀngs ryggen pÄ mig Redewendung
Ruck m maskulinum , Rucken n neutrum , Zucken n neutrum , Zuckung f femininum
ryckning -en -ar Substantiv
mich ĂŒberlĂ€uft es kalt, mir lĂ€uft ein kalter Schauer ĂŒber den RĂŒcken
det gÄr kalla kÄrar över ryggen pÄ mig
wenden, drehen Bsp.: sich auf den Bauch/RĂŒcken drehen, wenden
vÀnda Ex.: ~ sig till mage/rygg
Verb
▶ Konjugieren laufen Bsp.: Der Wagen ist nur 2000 Kilometer gelaufen / Wir sind gelaufen, nicht gefahren / Die Zeit lĂ€uft / Ein Zittern lĂ€uft durch ihren Körper / Es lĂ€uft ihm kalt ĂŒber den RĂŒcken
gÄ Ex.: Bilen har bara gÄtt i 200 mil. / Vi har gÄtt, inte Äkt. / Tiden gÄr. / En skÀlvning gÄr genom hennes kropp / Det gÄr kalla kÄrar över ryggen pÄ honom
Verb Vi ansvarar ej för ordbokens innehĂ„ll eller dess riktighet Generiert am 17.05.2024 22:32:55 Nytt ord Kontrollera ordinlĂ€gg Im Forum nachfragen Ăvriga kĂ€llor Häufigkeit 1