|
Konjugieren sein
ich bin = táim |
Konjugieren táim
[bí]; Präsens:
1. Pers. Sing. tá mé,táim;
2. Pers. Sing. tá tú;
3. Pers. Sing. tá sé;
1. Pers. Pl. táimid;
2. Pers. Pl. tá sibh;
3. Pers. Pl. tá siad;
Präsens Konjunktiv:
1. Pers. Sing. go raibh mé;
2. Pers. Sing. go raibh tú;
3. Pers. Sing. go raibh sé;
1. Pers. Pl. go rabhaimid;
2. Pers. Pl. go raibh sibh;
3. Pers. Pl. go raibh siad;
Imperativ Präsens:
1. Pers. Sing. bím;
2. Pers. Sing. bí;
3. Pers. Sing. bíod sé;
1. Pers. Pl. bímis;
2. Pers. Pl. bígí;
3. Pers. Pl. bídís;
Präteritum:
1. Pers. Sing. bhí mé,
2. Pers. Sing. bhí tú;
3. Pers. Sing. bhí sé;
1. Pers. Pl. bhíomar;
2. Pers. Pl. bhí sibh;
3. Pers. Pl. bhí siad;
Perfekt:
1. Pers. Sing. bhínn;
2. Pers. Sing. bhíteá;
3. Pers. Sing. bhíodh sé;
1. Pers. Pl. bhímis;
2. Pers. Pl. bhíodh sibh;
3. Pers. Pl. bhídis;
Futur I:
1. Pers. Sing. beidh mé;
2. Pers. Sing. beidh tú;
3. Pers. Sing. beidh sé;
1. Pers. Pl. beimid;
2. Pers. Pl. beidh sibh;
3. Pers. Pl. beidh siad;
Konditional I:
1. Pers. Sing. bheinn;
2. Pers. Sing. bheifeá;
3. Pers. Sing. bheadh sé;
1. Pers. Pl. bheimis;
2. Pers. Pl. bheadh sibh;
3. Pers. Pl. bheidís
| | Verb | |