Irisch Deutsch críochnú {VN}

Deutsch	Irisch	Kategorie	Typ
Dekl. Vollendung f X bestimmt Einzahl Mehrzahl Nominativ die Vollendung die Vollendungen Genitiv der Vollendung der Vollendungen Dativ der Vollendung den Vollendungen Akkusativ die Vollendung die Vollendungen VN im Irischen; engl.: completion	Dekl. críochnú [Sing. Nom.: an críochnú, Gen.: an chríochnaithe, Dat.: don chríochnú / leis an gcríochnú] m X Einzahl bestimmt Mehrzahl bestimmt Einzahl unbestimmt Mehrzahl unbestimmt Nominativ an críochnú na críochnú Genitiv an chríochnaithe na críochnaithe Dativ don chríochnú / leis an gcríochnú leis na críochnú Vokativ a chríochnú críochnú [krʹi:x'nu:], Sing. Gen.: críochnaithe;		Substantiv
Dekl. Fertigstellung f X bestimmt Einzahl Mehrzahl Nominativ die Fertigstellung die Genitiv der Fertigstellung der Dativ der Fertigstellung den Akkusativ die Fertigstellung die VN im Irischen;	Dekl. críochnú [Sing. Nom.: an críochnú, Gen.: an chríochnaithe, Dat.: don chríochnú / leis an gcríochnú] m X Einzahl bestimmt Mehrzahl bestimmt Einzahl unbestimmt Mehrzahl unbestimmt Nominativ an críochnú na críochnú Genitiv an chríochnaithe na críochnaithe Dativ don chríochnú / leis an gcríochnú leis na críochnú Vokativ a chríochnú críochnú [krʹi:x'nu:], Sing. Gen.: críochnaithe;		Substantiv
beenden transitiv beendete hat beendet críochnaím = ich beende [Stamm im Irischen: críochnaigh, Verb der 2. Konjugation auf breitem Auslaut, Verbalnomen: críochnú, Verbaladjektiv: críochnaithe]	críochnaigh críochnú {VN} chríochnaigh [mé,tú,sé/sí,chríochnaíomar,sibh,siad] críochnaithe críochnaím [krʹi:x'ni:mʹ], críochnú [krʹi:x'nu:], críochnaigh [krʹi:xnigʹ]; Präsens: autonom: críochnaítear; Präteritum: autonom: críochnaíodh; Imperfekt-Präteritum: autonom: chríochnaítí; Futur: autonom: críochnófar; Konditional: autonom: chríochnófaí; Imperativ: autonom: críochnaítear; Konjunktiv-Präsens: autonom: go gcríochnaítear; Konjunktiv-Präteritum: autonom: dá gcríochnaítí; Verbaladjektiv: críochnaithe; Verbalnomen: críochnú;		Verb
▶Konjugieren enden transitiv endete hat geendet ich ende = críochnaím [Stamm im Irischen: críochnaigh, Verb der 2. Konjugation auf breitem Auslaut, Verbaladjektiv: críochnaithe, Verbalnomen: críochnú]	críochnaigh críochnú {VN} chríochnaigh [mé,tú,sé/sí,chríochnaíomar,sibh,siad] críochnaithe críochnaím [krʹi:x'ni:mʹ], críochnú [krʹi:x'nu:], críochnaigh [krʹi:xnigʹ]; Präsens: autonom: críochnaítear; Präteritum: autonom: críochnaíodh; Imperfekt-Präteritum: autonom: chríochnaítí; Futur: autonom: críochnófar; Konditional: autonom: chríochnófaí; Imperativ: autonom: críochnaítear; Konjunktiv-Präsens: autonom: go gcríochnaítear; Konjunktiv-Präteritum: autonom: dá gcríochnaítí; Verbaladjektiv: críochnaithe; Verbalnomen: críochnú;		Verb
begrenzen begrenzte hat begrenzt ich begrenze = críochnaím [Stamm im Irischen: críochnaigh; Verb der 2. Konjugation auf breitem Auslaut, Verbaladjektiv: críochnaithe, Verbalnomen: críochnú]	críochnaigh críochnú {VN} chríochnaigh [mé,tú,sé/sí,chríochnaíomar,sibh,siad] críochnaithe críochnaím [krʹi:x'ni:mʹ], críochnú [krʹi:x'nu:], críochnaigh [krʹi:xnigʹ]; Präsens: autonom: críochnaítear; Präteritum: autonom: críochnaíodh; Imperfekt-Präteritum: autonom: chríochnaítí; Futur: autonom: críochnófar; Konditional: autonom: chríochnófaí; Imperativ: autonom: críochnaítear; Konjunktiv-Präsens: autonom: go gcríochnaítear; Konjunktiv-Präteritum: autonom: dá gcríochnaítí; Verbaladjektiv: críochnaithe; Verbalnomen: críochnú;		Verb