Türkisch Deutsch juristische Person

Deutsch	Türkisch	Kategorie	Typ
bestimmte Person f	belli insan		Substantiv
überfahren [Person, Haltesignal] Verkehr, Autofahren	çiğnemek		Verb
zerdrückt, gequetscht; unterdrückt [Person]	ezik, -ği (eziği)		Adjektiv
Identität f (einer Person)	hüviyet
Arbeitskraft f [Person] Arbeit	işçi; eleman		Substantiv
dahinter, hinter einer Person Lokalisation	(kişinin) arkasında
abweisend [Person]	baştan savan		Adjektiv
hervortreten [Person]	ortaya çıkmak		Verb
humorvoll [Person]	şakacı
einsam [Person]	kimsesiz, yapayalnız		Adjektiv
pro Person	kişi başına
angesehene Person f	saygın kişi		Substantiv
besagte Person Personenbeschreibung	anılan kişi
vorausgehen [Person]	önden gitmek		Verb
hinfällig werden [Person]	çürümek		Verb
voreingenommen, unsachlich [Person]	taraf tutan, tarafgir		Adjektiv
jede andere Person f	başka her kişi		Substantiv
undurchsichtig sein [Person]	kazanı kapalı kaynamak Erläuterung: (bir kimsenin) gerçek yüzü bilinmemek		Redewendung
jemand pron; Person f	kimse		Substantiv
juristische Stellungnahme f jur	hukuki açıklama		Substantiv
einflussreiche Person f	nüfuzlu kişi		Substantiv
anwesende Person f Anwesenheit	mevcut kişi		Substantiv
eine gläubige Person f	dindar		Substantiv
unbekannte (/ unidentifizierte) Person	kimliği belirsiz kişi		Redewendung
wiedersehen [Person, Heimat]	kavuşmak		Verb
ordentliche Person f Charakter	itinalı kişi		Substantiv
in eigener Person	bizzat
Ich möchte ein Ticket für eine Person, bitte. Reise, Einkauf	Bir kişilik bilet rica edeyim.
dick [Person]	şişman		Adjektiv
eine beliebige Person, irgendjemand	herhangi biri
Aufschlag m pro Person Kosten	kişi başına artırma		Substantiv
illegal einreisende Person f Behördenangelegenheit	kaçak giren şahıs		Substantiv
Auch wenn du denkst, du bist auf dieser Welt nur eine Person von vielen… Für MICH bist du die Welt! Liebeserklärung	Bu dünyada herhangi biri olduğunu düşünsen bile, BENIM için sen bu dünyasın!
auf Bitten n einer Person	bir kişinin ricası üzerine
Angaben f,pl zur Person Personalia	kişisel bilgiler pl		Substantiv
jede zweite Person f; jeder zweite Häufigkeit	her iki kişiden biri
die Höflichkeit in Person sein Benehmen	kibar bir şahsiyet olmak		Redewendung
eine ersehnte Person (/ Sache) finden	kavuşmak		Verb
dick, mollig [Person] Aussehen	şişman		Adjektiv
Dieser Person kann man nicht vertrauen. Beurteilung, Skepsis	Bu kişi sağlam pabuç değil. ugs		Redewendung
lästig, streitsüchtig, schwierig [Person] Charakter	belâlı		Adjektiv
faul, träge (Person)	tembel		Adjektiv
dünn, schlank [Person] Aussehen	zayıf
erschöpft sein [Person]; ausgehen [Geld, Ware]	tükenmek
Person f, Eigentümer m; Anzeichen für menschliche Anwesenheit	ıs		Substantiv
nicht vertrauenswürdige Person; falscher Fuffziger fam Charakter	güvenilmez bir kişi
Ich möchte die Person in deinem Leben sein, die dir Kraft gibt. Liebe	Hayatında sana güç veren insan ben olmak istiyorum.
Du bist die einzige Person, die ich kenne, die diese Frage wahrscheinlich beantworten kann. Information	Sen muhtemelen bu soruya cevap verebilecek tanıdığım tek kişisin.
Ich danke Dir für alles, besonders für mein neues Leben, für die Person, die ich jetzt bin. Liebeserklärung	Sana herşey için teşekkür ederim, özellikle yeni hayatım için, özellikle yeni varlığim için.
Ich gehe daran fast kaputt, weil mir diese Person so sehr fehlt und ich ständig nur an sie denken muss! Trennung, Sehnsucht	O insanı o kadar özlediğim ve sürekli aklımda olduğu için mahvolacağım neredeyse! (mahvolmak)
Hast du schon einmal alles für eine Person getan, weil dein Herz sagte: Es ist die große Liebe?	Sen bir insan için her şey yaptın mı çünkü kalbin "Bu en büyük aşk" olduğunu söylediği için?
Dieser Auszug aus dem Familienbuchregister wurde auf Wunsch der Person mit der türkischen Ausweisnummer 321........... erstellt. Er darf nicht zu anderen Zwecken verwendet werden. Behördenangelegenheit	İşbu Nüfus kağıt örneği yurt dişi ibraz edilmek üzere 321……... T.C. kimlik numeralı kişinin talebi doğrultusunda düzenlemiştir. Başka amaçla kullanılamaz.
Dekl. Person f X bestimmt Einzahl Mehrzahl Nominativ die Person die Personen Genitiv der Person der Personen Dativ der Person den Personen Akkusativ die Person die Personen Grammatik	şahıs (> şahsı)		Substantiv
Dekl. Person f X bestimmt Einzahl Mehrzahl Nominativ die Person die Personen Genitiv der Person der Personen Dativ der Person den Personen Akkusativ die Person die Personen	kişi, kimse		Substantiv
Auf dieser Welt gibt es viele Menschen, manche sind glücklich, manche traurig. Manche weinen, manche lachen, aber es gibt eine Person, die hat alles Glück und alle Schönheit verdient, und das bist du! Spruch, Gruß, Liebe / (verdienen)	Bu dünyada birçok insan var, kimi mutlu, kimi mutsuz, kimi ağliyor, kimi gülüyor ama tüm mütluluk ve güzelliklere layık bir kişi var, o da sensin!
fasten fastete gefastet	oruç tutmak 1. Pers. Sing. ich faste (ben) oruç tutuyorum 2. Pers. Sing. du fastest (sen) oruç tutuyorsun 3. Pers. Sing. er fastet sie fastet es fastet (o) oruç tutuyor 1. Pers. Plu. wir fasten (biz) oruç tutuyoruz 2. Pers. Plu. ihr fastet (siz) oruç tutuyorsunuz 3. Pers. Plu. sie fasten (onlar) oruç tutuyorlar [auch: onlar oruç tutuyor] Person Deutsch Türkisch 1. Pers. Sing. ich faste nicht (ben) oruç tutmuyorum 2. Pers. Sing. du fastest nicht (sen) oruç tutmuyorsun 3. Pers. Sing. er fastet nicht sie fastet nicht es fastet nicht (o) oruç tutmuyor 1. Pers. Plu. wir fasten nicht (biz) oruç tutmuyoruz 2. Pers. Plu. ihr fastet nicht (siz) oruç tutmuyorsunuz 3. Pers. Plu. sie fasten nicht (onlar) oruç tutmuyorlar [auch/veya: onlar oruç tutmuyor] Person Deutsch Türkisch 1. Pers. Sing. faste ich? (ben) oruç tutuyor muyum? 2. Pers. Sing. fastest du? (sen) oruç tutuyor musun? 3. Pers. Sing. fastet er? fastet sie? fastet es? (o) oruç tutuyor mu? 1. Pers. Plu. fasten wir? (biz) oruç tutuyor muyuz? 2. Pers. Plu. fastet ihr? (siz) oruç tutuyor musunuz? 3. Pers. Plu. fasten sie? (onlar) oruç tutuyorlar mı? [veya: onlar oruç tutuyor mu?] Person Deutsch Türkisch 1. Pers. Sing. faste ich nicht? (ben) oruç tutmuyor muyum? 2. Pers. Sing. fastest du nicht? (sen) oruç tutmuyor musun? 3. Pers. Sing. fastet er nicht? fastet sie nicht? fastet es nicht? (o) oruç tutmuyor mu? 1. Pers. Plu. fasten wir nicht? (biz) oruç tutmuyor muyuz? 2. Pers. Plu. fastet ihr nicht? (siz) oruç tutmuyor musunuz? 3. Pers. Plu. fasten sie nicht? (onlar) oruç tutmuyorlar mı? [veya: onlar oruç tutmuyor mu?]		Verb
hinfällig werden Person	halsiz düşmek		Verb
abstürzen stürzte ab abgestürzt Präsens Şimdiki Zaman Person Deutsch Türkisch 1. Pers. Sing. ich stürze ab (ben) düşüyorum 2. Pers. Sing. du stürzt ab (sen) düşüyorsun 3. Pers. Sing. er stürzt ab sie stürzt ab es stürzt ab (o) düşüyor 1. Pers. Plu. wir stürzen ab (biz) düşüyoruz 2. Pers. Plu. ihr stürzt ab (siz) düşüyorsunuz 3. Pers. Plu. sie stürzen ab (onlar) düşüyorlar [auch/veya: onlar düşüyor] Futur I Gelecek Zaman Person Deutsch Türkisch 1. Pers. Sing. ich werde abstürzen (ben) düşeceğim 2. Pers. Sing. du wirst abstürzen (sen) düşeceksin 3. Pers. Sing. er wird abstürzen sie wird abstürzen es wird abstürzen (o) düşecek 1. Pers. Plu. wir werden abstürzen (biz) düşeceğiz 2. Pers. Plu. ihr werdet abstürzen (siz) düşeceksiniz 3. Pers. Plu. sie werden abstürzen (onlar) düşecekler [auch/veya: onlar düşecek]	düşmek		Verb
abtreten trat ab (hat,habe) abgetreten Präsens Şimdiki Zaman Person Deutsch Türkisch 1. Pers. Sing. ich trete ab (ben) bir şeyden vazgeçiyorum 2. Pers. Sing. du trittst ab (sen) bir şeyden vazgeçiyorsun 3. Pers. Sing. er tritt ab sie tritt ab es tritt ab (o) bir şeyden vazgeçiyor 1. Pers. Plu. wir treten ab (biz) bir şeyden vazgeçiyoruz 2. Pers. Plu. ihr tretet ab (siz) bir şeyden vazgeçiyorsunuz 3. Pers. Plu. sie treten ab (onlar) bir şeyden vazgeçiyorlar [auch/veya: onlar bir şeyden vazgeçiyor] Futur I Gelecek Zaman Person Deutsch Türkisch 1. Pers. Sing. ich werde abtreten (ben) bir şeyden vazgeçeceğim 2. Pers. Sing. du wirst abtreten (sen) bir şeyden vazgeçeceksin 3. Pers. Sing. er wird abtreten sie wird abtreten es wird abtreten (o) bir şeyden vazgeçecek 1. Pers. Plu. wir werden abtreten (biz) bir şeyden vazgeçeceğiz 2. Pers. Plu. ihr werdet abtreten (siz) bir şeyden vazgeçeceksiniz 3. Pers. Plu. sie werden abtreten (onlar) bir şeyden vazgeçecekler [auch/veya: onlar bir şeyden vazgeçecek]	bir şeyden vazgeçmek		Verb