| Deutsch▲▼ | Irisch▲▼ | Kategorie | Typ | ||
|
Stand Stände m Die 1. Deklination im Irischen; |
eastát [Sing. Nom.: an t-eastát, Gen.: an eastáit, Dat.: don eastát / leis an eastát; Pl. Nom.: na heastáit, Gen.: na n-eastát, Dat.: leis na heastáit] [h]eastáit [Nom./Dat.], [n-]eastát [Gen.], a eastáta [Vok.] m An Chéad Díochlaonadh; eastát [ə'stɑ:t], Sing. Gen.: eastáit [ə'stɑ:t]; Plural: Nom./Dat.: eastáit, Gen.: eastát, Vok.: a eastáta; | Substantiv | |||
|
Stand m, Rang m, Schicht f Stände, Ränge, Schichten m |
rang ranganna m rang [rɑuŋg], Sing. Gen.: ranga [rɑŋə]; Plural: ranganna [rɑŋənə]; | Substantiv | |||
| Haben Sie aktuelle Neuigkeiten? Wie ist der neueste Stand? | An bhfuil aon scéal nua agat? | Redewendung | |||
|
Konjugieren stehen (Sache) transitiv ich stehe = seasaím [Stamm im Irischen: seasaimh (Imperativ: 2. Pers. Sing.); Verbalnomen: seasamh (Sing. Gen.: seasaimh), Verbaladjektiv: seasta] |
seasaím seasaím [ʃa'si:mʹ], seasamh [ʃasəv], sheasaimh [hasiv'];
Präsens:
autonom: seasaítear;
Präteritum:
autonom: seasaíodh;
Imperfekt-Präteritum:
autonom: sheasaítí;
Futur:
autonom: seasófar;
Konditional:
autonom: sheasófaí;
Imperativ:
autonom: seasaítear;
Konjunktiv-Präsens:
autonom: go seasaítear;
Konjunktiv-Präteritum:
autonom: go seasaítí;
Verbalnomen: seasamh [Sing. Gen.: seasaimh];
Verbaladjektiv: seasta; | Verb | |||
|
wiederauferstehen ich stehe wieder auf = aiséirím [Stamm im Irischen: aiséirigh; Verb der 2. Konjugation auf schlankem Auslaut; Verbalnomen: aiséirí, Verbaladjektiv: aiséirithe] |
aiséirím aiséirím [a'ʃəirʹi:mʹ], aiséirí [a'ʃəirʹi];
Präsens:
autonom: aiséirítear;
Präteritum:
autonom: aiséiríodh;
Imperfekt-Präteritum:
autonom: d'aiséirítí;
Futur:
autonom: aiséireofar;
Konditional:
autonom: d'aiséireofaí;
Imperativ:
autonom: aiséirítear;
Konjunktiv-Präsens:
autonom: go n-aiséirítear;
Konjunktiv-Präteritum:
autonom: dá n-aiséirítí;
Verbalnomen: aiséirí;
Verbaladjektiv: aiséirí; | Verb | |||
|
in Dienst stehen intransitiv ich stehe in Dienst = friothálaim [Stamm im Irischen: friotháil; Verb der 1. Konjugation auf -áil; Verbalnomen: friothálamh; Verbaladjektiv: friotháilte] |
friothálaim friothálaim [frʹi'hɑ:limʹ], friothálamh [frʹi'hɑ:ləv];
Präsens:
autonom: friotháiltear;
Präteritum:
autonom: friotháladh;
Imperfekt-Präteritum:
autonom: d'fhriotháiltí;
Futur:
autonom: friothálfar;
Konditional:
autonom: d'fhríothálfaí;
Imperativ:
autonom: friotháiltear;
Konjunktiv-Präsens:
autonom: go bhfriotháiltear
Konjunktiv-Präteritum:
autonom: dá bhfriotháiltí;
Verbalnomen: friothálamh;
Verbaladjektiv: friotháilte; | Verb | |||
|
aufstehen [im Sinn von aufwachen] [im Irischen: Stamm múscail; synkopiertes/mehrsilbiges Verb der 2. Konjugation múscail wird zu múscl + die jeweiligen Personalpronomina-Endungen; Verbaladjektiv/Partizip II múscailte; Verbalnomen: múscailt] |
músclaím músclaím [mu:sklimʹ], múscilt [mu:ʃkʹiltʹ]
Präsens:
1. Pers. Sing. músclaím;
2. Pers. Sing. músclaíonn tú;
3. Pers. Sing. músclaíonn sé;
1. Pers. Pl. músclaímid;
2. Pers. Pl. músclaíonn sibh;
3. Pers. Pl. músclaíonn siad;
autonom: músclaítear
Präteritum:
1. Pers. Sing. mhúscail mé;
2. Pers. Sing. mhúscail tú;
3. Pers. Sing. mhúscail sé;
1. Pers. Pl. mhúsclíomar;
2. Pers. Pl. mhúscail sibh;
3. Pers. Pl. mhúscail siad;
autonom: músclíodh;
Imperfekt-Präteritum:
1. Pers. Sing. mhúsclaínn;
2. Pers. Sing. mhúsclaíteá;
3. Pers. Sing. mhúsclaíodh sé;
1. Pers. Pl. mhúsclaímis;
2. Pers. Pl. mhúsclaíodh sibh;
3. Pers. Pl. mhúsclaíodh siad;
autonom: mhúsclaítí;
Futur:
1. Pers. Sing. músclóidh mé;
2. Pers. Sing. músclóidh tú;
3. Pers. Sing. músclóidh sé;
1. Pers. Pl. músclóimid;
2. Pers. Pl. músclóidh sibh;
3. Pers. Pl. músclóidh siad;
autonom: músclófar;
Konditional:
1. Pers. Sing. mhúsclóinn;
2. Pers. Sing. mhúsclófá;
3. Pers. Sing. mhúsclódh sé;
1. Pers. Pl. mhúsclóimis;
2. Pers. Pl. mhúsclódh sibh;
3. Pers. Pl. mhúsclóidis;
autonom: mhúsclófí;
Imperativ:
1. Pers. Sing. músclaím;
2. Pers. Sing. múscail;
3. Pers. Sing. músclaíodh sé
1. Pers. Pl. músclaímis;
2. Pers. Pl. músclaígí;
3. Pers. Pl. músclaídís;
autonom: músclaítear
Konjunktiv-Präsens:
1. Pers. Sing. go músclaí mé
2. Pers. Sing. go músclaí tú;
3. Pers. Sing. go músclaí sé;
1. Pers. Pl. go músclaímid;
2. Pers. Pl. go músclaí sibh;
3. Pers. Pl. go músclaí siad;
autonom: go músclaítear;
Konjunktiv-Präteritum:
1. Pers. Sing. dá músclaínn;
2. Pers. Sing. dá músclaíteá;
3. Pers. Sing. dá músclaíodh sé;
1. Pers. Pl. dá músclaímis;
2. Pers. Pl. dá músclaíodh sibh;
3. Pers. Pl. dá músclaídís;
autonom: dá músclaítí;
Verbalnomen: múscailt;
Verbaladjektiv/Partizip II: múscailte; | Verb | |||
|
Hund -e m 1. Hund, 2. Kurzwort im Irischen für die Jagd oder des Dienens (Hundegestalt/jagende Gestalt, irische Mythologie vlt. auch in solch einer Sache heraus entstanden wie die Domini-Canes "die Hunde des Herrn hier eben halt mit Irischer bzw. eigentlich Schottischer Mythologie und die Bezeichnung stand dann irgendwann mal allgemein für alle Vierbeiner) 3. auch Bezeichnung für den Mann mittelhochdeutsch, althochdeutsch hunt, alter indogermanischer Tiername; alt Irisch Pl. coin |
cú [Sing. Nom.: an cú, Gen.: an chon/an chú; Pl. Nom.: na cúnna, Gen.: na gcon/ na gcúnna] -cúnna [Nom./Dat.], -con [Gen.]/cúnna [Gen.] m | Substantiv | |||
| Ergebnis ohne Gewähr Generiert am 10.12.2025 21:03:36 neuer EintragEinträge prüfenIm Forum nachfragenandere Quellen Häufigkeit | |||||
Irisch Deutsch Stand
Ä
<-- Eingabehilfe einblenden - klicken