Präsensstamm: amade...k
Präsens: amade + di + k
ez amade dikim;
tu amade dikî;
ew amade dike;
em amade dikin;
hûn amade dikin;
ew amade dikin;
Imper. Sing.: amade bike! Pl.: amade bikin!
Präsensstamm: defîn ...k;
Präsens: defîn di + k;
ez defîn dikim;
tu defîn dikî;
ew defîn dike;
em defîn dikin;
hûn defîn dikin;
ew defîn dikin;
Imperat. Sing.: defîn bike! Pl. defîn bikin!
Präsensstamm: defîn ...k;
Präsens: defîn di + k;
ez defîn dikim;
tu defîn dikî;
ew defîn dike;
em defîn dikin;
hûn defîn dikin;
ew defîn dikin;
Imperat. Sing.: defîn bike! Pl. defîn bikin!
Präsensstamm: defîn ...k;
Präsens: defîn di + k;
ez defîn dikim;
tu defîn dikî;
ew defîn dike;
em defîn dikin;
hûn defîn dikin;
ew defîn dikin;
Imperat. Sing.: defîn bike! Pl. defîn bikin!
Präsensstamm: defîn ...k;
Präsens: defîn di + k;
ez defîn dikim;
tu defîn dikî;
ew defîn dike;
em defîn dikin;
hûn defîn dikin;
ew defîn dikin;
Imperat. Sing.: defîn bike! Pl. defîn bikin!
1.Alikariya ji bo kesên di tengasiyê da ye.
2.Daxwaza alîkariyê bi dengekî pir bilind; daxwaza ku kesek bi dengekî pir bilind ji kesa dike, da ku ew kes alîkariya wî bikin û wî ji aloziyek yan ji rewşeka pir zor û dijwar rizgar bikin û bigîhînin hêsayiyê.
Tîrkî: imdat
hawar (Soranî), hewar (K); 1.Alikariya ji bo kesên di tengasiyê da ye.
2.Daxwaza alîkariyê bi dengekî pir bilind; daxwaza ku kesek bi dengekî pir bilind ji kesa dike, da ku ew kes alîkariya wî bikin û wî ji aloziyek yan ji rewşeka pir zor û dijwar rizgar bikin û bigîhînin hêsayiyê.
Tîrkî: "İmdat!"/ imdat
Präsens
ich rüge
du rügst
er,sie,es rügt
wir rügen
ihr rügt
sie rügen
Präteritum:
ich rügte
du rügtest
er,sie,es rügte
wir rügten
ihr rügtet
sie rügten
Partizip Perfekt:
ich habe gerügt
du hast gerügt
er,sie,es hat gerügt
wir haben gerügt
ihr habt gerügt
sie haben gerügt
Plusquamperfekt:
ich hatte gerügt
du hattest gerügt
er,sie,es hatte gerügt
wir hatten gerügt
ihr hattet gerügt
sie hatten gerügt
Vergangenheit - Imperfekt [mehrmals,wiederholt ---> vergangene Handlungen)
ich rügte [mehrmals, wiederholt]
du rügtest [mehrmals, wiederholt]
er,sie,es rügte [mehrmals, wiederholt]
wir rügten [mehrmals, wiederholt]
ihr rügtet [mehrmals, wiederholt]
sie rügten [mehrmals, wiederholt]
Futur I:
ich werde rügen
du wirst rügen
er,sie,es wird rügen
wir werden rügen
ihr werdet rügen
sie werden rügen
Futur II:
ich werde gerügt haben
du wirst gerügt haben
er,sie,es wird gerügt haben
wir werden gerügt haben
ihr werdet gerügt haben
sie werden gerügt haben
Konditional I:
ich hätte gerügt
du hättest gerügt
er,sie,es hätte gerügt
wir hätten gerügt
ihr hättet gerügt
sie hätten gerügt
Konditional II:
ich würde gerügt haben
du würdest gerügt haben
er,sie,es würde gerügt haben
wir würden gerügt haben
ihr würdet gerügt haben
sie würden gerügt haben
Konjunktiv - Präsens:
dass ich rüge
dass du rügst
dass er,sie rügt
dass wir rügen
dass ihr rügt
dass sie rügen
Konjunktiv - Imperfekt:
dass/wenn ich rügte
dass/wenn du rügtest
dass/wenn er,sie,es rügte
dass/wenn wir rügten
dass/wenn ihr rügtet
dass/wenn sie rügten
Konjunktiv - Perfekt:
dass/wenn ich gerügt habe
dass/wenn du gerügt habest
dass/wenn er,sie,es gerügt habe
dass/wenn wir gerügt haben
dass/wenn ihr gerügt habet
dass/wenn sie gerügt haben
Konjunktiv - Plusquamperfekt
dass/wenn ich gerügt hätte
dass/wenn du gerügt hättest
dass/wenn er,sie,es gerügt hätte
dass/wenn wir gerügt hätten
dass/wenn ihr gerügt hättet
dass/wenn sie gerügt hätten
Partizip I: rügend
Partizip II: gerügt
Imparativ: Singular 1.-3. Pers. Rüg[e]!
Plural 1.-3. Pers. Rügt!
Präsens
ich bemäng[e]le
du bemängelst
er,sie,es bemängelt
wir bemängeln
ihr bemängelt
sie bemängeln
Präteritum:
ich bemängelte
du bemängeltest
er,sie,es bemängelte
wir bemängelten
ihr bemängeltet
sie bemängelten
Partizip Perfekt:
ich habe bemängelt
du hast bemängelt
er,sie,es hat bemängelt
wir haben bemängelt
ihr habt bemängelt
sie haben bemängelt
Plusquamperfekt:
ich hatte bemängelt
du hattest bemängelt
er,sie,es hatte bemängelt
wir hatten bemängelt
ihr hattet bemängelt
sie hatten bemängelt
Vergangenheit - Imperfekt [mehrmals,wiederholt ---> vergangene Handlungen)
ich bemängelte [mehrmals, wiederholt]
du bemängeltest [mehrmals, wiederholt]
er,sie,es bemängelte [mehrmals, wiederholt]
wir bemängelten [mehrmals, wiederholt]
ihr bemängeltet [mehrmals, wiederholt]
sie bemängelten [mehrmals, wiederholt]
Futur I:
ich werde bemängeln
du wirst bemängeln
er,sie,es wird bemängeln
wir werden bemängeln
ihr werdet bemängeln
sie werden bemängeln
Futur II:
ich werde bemängelt haben
du wirst bemängelt haben
er,sie,es wird bemängelt haben
wir werden bemängelt haben
ihr werdet bemängelt haben
sie werden bemängelt haben
Konditional I:
ich hätte bemängelt
du hättest bemängelt
er,sie,es hätte bemängelt
wir hätten bemängelt
ihr hättet bemängelt
sie hätten geschützt
Konditional II:
ich würde bemängelt haben
du würdest bemängelt haben
er,sie,es würde bemängelt haben
wir würden bemängelt haben
ihr würdet bemängelt haben
sie würden bemängelt haben
Konjunktiv - Präsens:
dass ich bemäng[e]le
dass du bemängelst
dass er,sie bemängelt
dass wir bemängeln
dass ihr bemängelt
dass sie bemängeln
Konjunktiv - Imperfekt:
dass/wenn ich bemängelte
dass/wenn du bemängeltest
dass/wenn er,sie,es bemängelte
dass/wenn wir bemängelten
dass/wenn ihr bemängeltet
dass/wenn sie bemängelten
Konjunktiv - Perfekt:
dass/wenn ich bemängelt habe
dass/wenn du bemängelt habest
dass/wenn er,sie,es bemängelt habe
dass/wenn wir bemängelt haben
dass/wenn ihr bemängelt habet
dass/wenn sie bemängelt haben
Konjunktiv - Plusquamperfekt
dass/wenn ich bemängelt hätte
dass/wenn du bemängelt hättest
dass/wenn er,sie,es bemängelt hätte
dass/wenn wir bemängelt hätten
dass/wenn ihr bemängelt hättet
dass/wenn sie geschützt hätten
Partizip I: bemängelnd
Partizip II: bemängelt
Perfekt mit "hat"
Imparativ: Singular 1.-3. Pers. Bemängel[e]!
Plural 1.-3. Pers. Bemängelt!
1.Alikariya ji bo kesên di tengasiyê da ye.
2.Daxwaza alîkariyê bi dengekî pir bilind; daxwaza ku kesek bi dengekî pir bilind ji kesa dike, da ku ew kes alîkariya wî bikin û wî ji aloziyek yan ji rewşeka pir zor û dijwar rizgar bikin û bigîhînin hêsayiyê.
1.Alikariya ji bo kesên di tengasiyê da ye.
2.Daxwaza alîkariyê bi dengekî pir bilind; daxwaza ku kesek bi dengekî pir bilind ji kesa dike, da ku ew kes alîkariya wî bikin û wî ji aloziyek yan ji rewşeka pir zor û dijwar rizgar bikin û bigîhînin hêsayiyê.