pauker.at

Irisch Deutsch Irisch

Übersetze
FilternSeite < >
DeutschIrischKategorieTyp
Sprichst du Irisch? An bhfuil Gaeilge agat?Redewendung
irisch éireannach
éireannach [e:rʹənəx], Comp./Superl.: éireannaí [e:rʹəni:];
Adjektiv
irisch éireannach
éireannach [e:rʹənəx], éireannaigh[e:rʹənigʹ]; Comp./Superl.: éireannaí [e:rʹəni:];
Adjektiv
Sprichst du Irisch? An labhraíonn Gaeilge?Redewendung
Gebrochenes Irisch ist besser als gescheites Englisch. Is fearr Gaeilge bhriste Béarla cliste.Redewendung
Ich kann Irisch schreiben. me in ann Gaeilge a scríobh.Redewendung
.Entschuldigung, ich spreche kein Irisch. brón orm ach níl Gaeilge agam.
Wie sagt man "Danke" auf Irisch? Connemara Cén chaoi an ndeireann "Danke" i nGaeilge?Redewendung
Wie kommt es, dass du Irisch sprichst? Cén fáth a bhfuil Gaeilge agat?Redewendung
Mein Irisch ist schlecht. [Sprachstand] mo chuid Gaeilge dona.Redewendung
Dekl. Irisch [Sprache] --
n

a. irische Sprache; b. irische Sprache und Lehrfach;
Dekl. Éireannach [teanga] --
f

a. teanga hÉireannaigh, Éireannach [e:rʹənəx]; Sing. Gen.: Éireannaigh [e:rʹənigʹ];
Substantiv
anhalten
ich halte an / coiscim [koʃkʹimʹ] [im Sinne von: verhindern, hindern, unterbrechen, verbieten] [Stamm: coisc [kosk]; {alt} Irisch eas-->eamar angepasst; Verbalnomen: cosc [kosk] , Verbaladjektiv: coiscthe [koʃkʹihi]; Futur: coiscfear autonom, coiscfidh sé / er wird anhalten;]

Entpatalisierung des Verbstammes cois zu cosc; Verbalnomen: cosc
coiscim
coiscim [koʃkʹimʹ], cosc [kosk], coiscthe [koʃkʹihi]; Präsens: 1. Pers. Sing. coiscim 2. Pers. Sing. coisceann tú; 3. Pers. Sing. coisceann sé; 1. Pers. Pl. coiscimid; 2. Pers. Pl. coisceann sibh; 3. Pers. Pl. coisceann siad; autonom: coisctear; Präteritum: 1. Pers. Sing. do choisc mé; 2. Pers. Sing. do choisc tú; 3. Pers. Sing. do choisc sé, 1. Pers. Pl. do choisceamar [alte Form auf eas] 2. Pers. Pl. do choisc sibh; 3. Pers. Pl. do choisc siad; autonom: coisceadh Imperfekt-Präteritum: 1. Pers. Sing. do choiscinn 2. Pers. Sing. do choiscteá; 3. Pers. Sing. do choisceadh sé, 1. Pers. Pl. do do choiscimis; 2. Pers. Pl. do choisceadh sibh; 3. Pers. Pl. do choiscidís; autonom: do choisctí Futur: 1. Pers. Sing. coiscfidh mé; 2. Pers. Sing. coiscfidh tú; 3. Pers. Sing. coiscfidh sé; 1. Pers. Pl. coiscfidh 2. Pers. Pl. coiscfidh sibh; 3. Pers. Pl. coiscfidh siad; autonom: coisfear Konditional 1. Pers. Sing. do choiscfinn; 2. Pers. Sing. do choiscfeá; 3. Pers. Sing. do choiscfeadh sé; 1. Pers. Pl. do choiscfimis; 2. Pers. Pl. do choiscfeadh sibh; 3. Pers. Pl. do choiscfidís; autonom: do choiscfí Imperativ: 1. Pers. Sing. coiscim; 2. Pers. Sing. coisc; 3. Pers. Sing. coisceadh sé; 1. Pers. Pl. coiscimis; 2. Pers. Pl. coiscigí (**auf igí); 3. Pers. Pl. coiscidís; autonom: coisctear; Konjunktiv-Präsens 1. Pers. Sing. go gcoisce mé; 2. Pers. Sing. go gcoisce tú; 3. Pers. Sing. go gcoisce sé; 1. Pers. Pl. go gcoiscimid; 2. Pers. Pl. go gcoisce sibh; 3. Pers. Pl. go gcoisce siad; autonom: go gcoisctear; Konjunktiv-Präteritum: 1. Pers. Sing. dá gcoiscinn; 2. Pers. Sing. dá gcoiscteá; 3. Pers. Sing. dá gcoisceadh sé; 1. Pers. Pl. dá gcoiscimis; 2. Pers. Pl. dá gcoisceadh sibh; 3. Pers. Pl. dá gcoiscidís; autonom: dá gcoisctí; Verbalnomen: coisc; Verbaladjektiv: coiscthe [koʃkʹihi]; ich halte an / coiscim [koʃkʹimʹ] [im Sinne von: verhindern, hindern, unterbrechen, verbieten] [Stamm: coisc [kosk]; {alt} Irisch eas angepasst; Verbalnomen: cosc [kosk] , Verbaladjektiv: coiscthe; Futur: coiscfear autonom, coiscfidh sé / er wird anhalten;]
Verb
bieten
ich biete / tairgím [Standard-Irisch: tairgim; verwandt/bzw. kombinierte Form mit dem Verb:tarraingím]

engl.: {v.} offer, produce, bid
tairgím Cork
Präsens: autonom: tairgtear; autonom: tairgíthear [Cork]; Präteritum: autonom: tairgeadh; autonom: do tairgíodh [Cork]; Imperfekt-Präteritum: autonom: thairgtí; autonom: tairicítí [Cork]; Futur: autonom: tairgfear; autonom: tairiceofar [Cork]; Konditional: autonom: tairgfí; autonom: thairiceofaí [Cork]; Imperativ: autonom: tairgtear; autonom: tairgíthear [Cork]; Konjunktiv-Präsens: autonom: go dtairgtear; autonom: go dtairgítear [Cork]; Konjunktiv-Präteritum: autonom: dá dtairgtí; autonom: dá dtairicítí [Cork]; Verbaladjektiv: tairgthe; Verbaladjektiv: tairgthe, [tarraingthe] [Cork]; Verbalnomen: tairiscint [Standard-Irisch: tairgim; verwandt/bzw. kombinierte Form mit dem Verb:tarraingím]
Verb
produzieren
ich produziere /tairgim [Stamm im Irischen: tairg; Mischverb; Verbalnomen: tairiscint, Verbaladjektiv: tairghte]
tairgim
tairgim [tarʹigʹimʹ], tairiscint [tarʹiʃkʹintʹ]; Präsens: autonom: tairgtear; autonom: tairgíthear [Cork]; Präteritum: autonom: tairgeadh; autonom: do tairgíodh [Cork]; Imperfekt-Präteritum: autonom: thairgtí; autonom: tairicítí [Cork]; Futur: autonom: tairgfear; autonom: tairiceofar [Cork]; Konditional: autonom: tairgfí; autonom: thairiceofaí [Cork]; Imperativ: autonom: tairgtear; autonom: tairgíthear [Cork]; Konjunktiv-Präsens: autonom: go dtairgtear; autonom: go dtairgítear [Cork]; Konjunktiv-Präteritum: autonom: dá dtairgtí; autonom: dá dtairicítí [Cork]; Verbaladjektiv: tairgthe; Verbaladjektiv: tairgthe, [tarraingthe] [Cork]; Verbalnomen: tairiscint [Standard-Irisch: tairgim; verwandt/bzw. kombinierte Form mit dem Verb:tarraingím]
Verb
bieten
ich biete/tairgim [Stamm im Irischen: tairg; Mischverb; Verbalnomen: tairiscint; Verbaladjektiv: tairghte]
tairgim
tairgim [tarʹigʹimʹ], tairiscint [tarʹiʃkʹintʹ]; Präsens: autonom: tairgtear; autonom: tairgíthear [Cork]; Präteritum: autonom: tairgeadh; autonom: do tairgíodh [Cork]; Imperfekt-Präteritum: autonom: thairgtí; autonom: tairicítí [Cork]; Futur: autonom: tairgfear; autonom: tairiceofar [Cork]; Konditional: autonom: tairgfí; autonom: thairiceofaí [Cork]; Imperativ: autonom: tairgtear; autonom: tairgíthear [Cork]; Konjunktiv-Präsens: autonom: go dtairgtear; autonom: go dtairgítear [Cork]; Konjunktiv-Präteritum: autonom: dá dtairgtí; autonom: dá dtairicítí [Cork]; Verbaladjektiv: tairgthe; Verbaladjektiv: tairgthe, [tarraingthe] [Cork]; Verbalnomen: tairiscint [Standard-Irisch: tairgim; verwandt/bzw. kombinierte Form mit dem Verb:tarraingím]
Verb
hindern
ich hinder(e) /coiscim

Entpatalisierung des Verbstammes cois zu cosc; Verbalnomen: cosc
coiscim
coiscim [koʃkʹimʹ], cosc [kosk], coiscthe [koʃkʹihi]; Präsens: 1. Pers. Sing. coiscim 2. Pers. Sing. coisceann tú; 3. Pers. Sing. coisceann sé; 1. Pers. Pl. coiscimid; 2. Pers. Pl. coisceann sibh; 3. Pers. Pl. coisceann siad; autonom: coisctear; Präteritum: 1. Pers. Sing. do choisc mé; 2. Pers. Sing. do choisc tú; 3. Pers. Sing. do choisc sé, 1. Pers. Pl. do choisceamar [alte Form auf eas] 2. Pers. Pl. do choisc sibh; 3. Pers. Pl. do choisc siad; autonom: coisceadh Imperfekt-Präteritum: 1. Pers. Sing. do choiscinn 2. Pers. Sing. do choiscteá; 3. Pers. Sing. do choisceadh sé, 1. Pers. Pl. do do choiscimis; 2. Pers. Pl. do choisceadh sibh; 3. Pers. Pl. do choiscidís; autonom: do choisctí Futur: 1. Pers. Sing. coiscfidh mé; 2. Pers. Sing. coiscfidh tú; 3. Pers. Sing. coiscfidh sé; 1. Pers. Pl. coiscfidh 2. Pers. Pl. coiscfidh sibh; 3. Pers. Pl. coiscfidh siad; autonom: coisfear Konditional 1. Pers. Sing. do choiscfinn; 2. Pers. Sing. do choiscfeá; 3. Pers. Sing. do choiscfeadh sé; 1. Pers. Pl. do choiscfimis; 2. Pers. Pl. do choiscfeadh sibh; 3. Pers. Pl. do choiscfidís; autonom: do choiscfí Imperativ: 1. Pers. Sing. coiscim; 2. Pers. Sing. coisc; 3. Pers. Sing. coisceadh sé; 1. Pers. Pl. coiscimis; 2. Pers. Pl. coiscigí (**auf igí); 3. Pers. Pl. coiscidís; autonom: coisctear; Konjunktiv-Präsens 1. Pers. Sing. go gcoisce mé; 2. Pers. Sing. go gcoisce tú; 3. Pers. Sing. go gcoisce sé; 1. Pers. Pl. go gcoiscimid; 2. Pers. Pl. go gcoisce sibh; 3. Pers. Pl. go gcoisce siad; autonom: go gcoisctear; Konjunktiv-Präteritum: 1. Pers. Sing. dá gcoiscinn; 2. Pers. Sing. dá gcoiscteá; 3. Pers. Sing. dá gcoisceadh sé; 1. Pers. Pl. dá gcoiscimis; 2. Pers. Pl. dá gcoisceadh sibh; 3. Pers. Pl. dá gcoiscidís; autonom: dá gcoisctí; Verbalnomen: cosc; Verbaladjektiv: coiscthe [koʃkʹihi]; ich halte an / coiscim [koʃkʹimʹ] [im Sinne von: verhindern, hindern, unterbrechen, verbieten] [Stamm: coisc [kosk]; {alt} Irisch eas angepasst; Verbalnomen: cosc [kosk] , Verbaladjektiv: coiscthe; Futur: coiscfear autonom, coiscfidh sé / er wird anhalten;]
Verb
unterbrechen
ich unterbreche/coiscim [Stamm im Irischen: coisc; Verb der 1. Konjugation; Verbaladjektiv: coiscthe, Verbalnomen: cosc;]

Entpatalisierung des Verbstammes cois zu cosc; Verbalnomen: cosc;
coiscim
coiscim [koʃkʹimʹ], cosc [kosk], coiscthe [koʃkʹihi]; Präsens: 1. Pers. Sing. coiscim 2. Pers. Sing. coisceann tú; 3. Pers. Sing. coisceann sé; 1. Pers. Pl. coiscimid; 2. Pers. Pl. coisceann sibh; 3. Pers. Pl. coisceann siad; autonom: coisctear; Präteritum: 1. Pers. Sing. do choisc mé; 2. Pers. Sing. do choisc tú; 3. Pers. Sing. do choisc sé, 1. Pers. Pl. do choisceamar [alte Form auf eas] 2. Pers. Pl. do choisc sibh; 3. Pers. Pl. do choisc siad; autonom: coisceadh Imperfekt-Präteritum: 1. Pers. Sing. do choiscinn 2. Pers. Sing. do choiscteá; 3. Pers. Sing. do choisceadh sé, 1. Pers. Pl. do do choiscimis; 2. Pers. Pl. do choisceadh sibh; 3. Pers. Pl. do choiscidís; autonom: do choisctí Futur: 1. Pers. Sing. coiscfidh mé; 2. Pers. Sing. coiscfidh tú; 3. Pers. Sing. coiscfidh sé; 1. Pers. Pl. coiscfidh 2. Pers. Pl. coiscfidh sibh; 3. Pers. Pl. coiscfidh siad; autonom: coisfear Konditional 1. Pers. Sing. do choiscfinn; 2. Pers. Sing. do choiscfeá; 3. Pers. Sing. do choiscfeadh sé; 1. Pers. Pl. do choiscfimis; 2. Pers. Pl. do choiscfeadh sibh; 3. Pers. Pl. do choiscfidís; autonom: do choiscfí Imperativ: 1. Pers. Sing. coiscim; 2. Pers. Sing. coisc; 3. Pers. Sing. coisceadh sé; 1. Pers. Pl. coiscimis; 2. Pers. Pl. coiscigí (**auf igí); 3. Pers. Pl. coiscidís; autonom: coisctear; Konjunktiv-Präsens 1. Pers. Sing. go gcoisce mé; 2. Pers. Sing. go gcoisce tú; 3. Pers. Sing. go gcoisce sé; 1. Pers. Pl. go gcoiscimid; 2. Pers. Pl. go gcoisce sibh; 3. Pers. Pl. go gcoisce siad; autonom: go gcoisctear; Konjunktiv-Präteritum: 1. Pers. Sing. dá gcoiscinn; 2. Pers. Sing. dá gcoiscteá; 3. Pers. Sing. dá gcoisceadh sé; 1. Pers. Pl. dá gcoiscimis; 2. Pers. Pl. dá gcoisceadh sibh; 3. Pers. Pl. dá gcoiscidís; autonom: dá gcoisctí; Verbalnomen: cosc; Verbaladjektiv: coischthe; ich halte an / coiscim [koʃkʹimʹ] [im Sinne von: verhindern, hindern, unterbrechen, verbieten] [Stamm: coisc [kosk]; {alt} Irisch eas angepasst; Verbalnomen: cosc [kosk] , Verbaladjektiv: coischthe; Futur: coiscfear autonom, coiscfidh sé / er wird anhalten;]
Verb
verhindern
ich verhinder(e) / coiscim

Entpatalisierung des Verbstammes cois zu cosc; Verbalnomen: cosc
coiscim
coiscim [koʃkʹim'], cosc [kosk], coischthe [koʃkʹihi]; Präsens: 1. Pers. Sing. coiscim 2. Pers. Sing. coisceann tú; 3. Pers. Sing. coisceann sé; 1. Pers. Pl. coiscimid; 2. Pers. Pl. coisceann sibh; 3. Pers. Pl. coisceann siad; autonom: coisctear; Präteritum: 1. Pers. Sing. do choisc mé; 2. Pers. Sing. do choisc tú; 3. Pers. Sing. do choisc sé, 1. Pers. Pl. do choisceamar [alte Form auf eas] 2. Pers. Pl. do choisc sibh; 3. Pers. Pl. do choisc siad; autonom: coisceadh Imperfekt-Präteritum: 1. Pers. Sing. do choiscinn 2. Pers. Sing. do choiscteá; 3. Pers. Sing. do choisceadh sé, 1. Pers. Pl. do do choiscimis; 2. Pers. Pl. do choisceadh sibh; 3. Pers. Pl. do choiscidís; autonom: do choisctí Futur: 1. Pers. Sing. coiscfidh mé; 2. Pers. Sing. coiscfidh tú; 3. Pers. Sing. coiscfidh sé; 1. Pers. Pl. coiscfidh 2. Pers. Pl. coiscfidh sibh; 3. Pers. Pl. coiscfidh siad; autonom: coisfear Konditional 1. Pers. Sing. do choiscfinn; 2. Pers. Sing. do choiscfeá; 3. Pers. Sing. do choiscfeadh sé; 1. Pers. Pl. do choiscfimis; 2. Pers. Pl. do choiscfeadh sibh; 3. Pers. Pl. do choiscfidís; autonom: do choiscfí Imperativ: 1. Pers. Sing. coiscim; 2. Pers. Sing. coisc; 3. Pers. Sing. coisceadh sé; 1. Pers. Pl. coiscimis; 2. Pers. Pl. coiscigí (**auf igí); 3. Pers. Pl. coiscidís; autonom: coisctear; Konjunktiv-Präsens 1. Pers. Sing. go gcoisce mé; 2. Pers. Sing. go gcoisce tú; 3. Pers. Sing. go gcoisce sé; 1. Pers. Pl. go gcoiscimid; 2. Pers. Pl. go gcoisce sibh; 3. Pers. Pl. go gcoisce siad; autonom: go gcoisctear; Konjunktiv-Präteritum: 1. Pers. Sing. dá gcoiscinn; 2. Pers. Sing. dá gcoiscteá; 3. Pers. Sing. dá gcoisceadh sé; 1. Pers. Pl. dá gcoiscimis; 2. Pers. Pl. dá gcoisceadh sibh; 3. Pers. Pl. dá gcoiscidís; autonom: dá gcoisctí; Verbalnomen: coisc; Verbaladjektiv: coischthe; ich halte an / coiscim [koʃkʹimʹ] [im Sinne von: verhindern, hindern, unterbrechen, verbieten] [Stamm: coisc [kosk]; {alt} Irisch eas angepasst; Verbalnomen: cosc [kosk] , Verbaladjektiv: coischthe; Futur: coiscfear autonom, coiscfidh sé / er wird anhalten;]
Verb
drücken
[einsilbiges Verb Konjugation auf -úigh; im Irischen: Stamm: brúigh; Präteritum 1. Pers. Pl. Anhängung von -amar, jedoch wird gekürzt von bhrúi zu bhrú und tatsächlich wird nur die Personalendung "-mar" angehangen; der Vergangenheitsmarker "h" wird in den jeweiligen Zeitformen direkt nach dem "b" angefügt wie z.B. bhrúig (Präteritum); im Futur wird entpatalisiert also brú+Zukunftsform analog faidh angehangen --->1. Pers. Pl. wird natürlich entsprechend behandelt; im Konjunktiv-Präsens als auch im Konjunktiv-Präteritum muss brú gesoftet werden in dem man das "m" zum Soften voranstellt (mbrú+analyt.Formen); im Konjunktiv-Präsens wird das i angehangen analog; Verbaladjektiv: brúite]

Kein Infinitiv im Irischen, hier nur eingetragen, um bei der Konjugation einen Wert zu erhalten
Beispiel:1. die Leute zusammendrängen (das Zusammendrängen von Leuten)
2. im Satzgefüge auf Irisch mit: brú + amach: voran / vorwärts drängen
3. im Satzgefüge auf Irisch mit: brú + isteach + ar: eindringen auf
Konjugieren brúigh
Präsens: autonom: brúitear; Präteritum: autonom: brúdh (entpatalisiert); Imperfekt-Präteritum: autonom: bhrúití; Futur: autonom: brúfar; Konditional: autonom: bhrúfaí; Imperativ: autonom: brúitear; Konjunktiv-Präsens: autonom: go mbrúitear; Konjunktiv-Präteritum: autonom: dá mbrúití;
Beispiel:1. na daoine a bhrú síos
2. brú + amach
3. brú + isteach + ar
Verb
Dekl. Diener, Sklave [Pl.-n] -
m

auch Adj. im Irisch. teuer; Die 1. Deklination im Irischen [schwacher Plural];
Dekl. daor daoir
m

An Chéad Díochlaonadh; daor [döːr] (L.E.), daor [dEːr] (U.E.);
Substantiv
im letzten Jahr [wortwörtlich]
Irisch: i n-uraidh [althochdeutsch: ûr, ûre = gezählte Stunde / Zeit, Uhr, lat.: hora]
i n-uraidh
Dekl. Maulwurf Maulwürfe
m

Die 1. Deklination (im Irischen); 1. Tier [Deutsch als auch Irisch]; 2. Agent [im Deutschen] 3. Geblendeter, Kurzsichtiger [im Irischen];
Dekl. caochán caocháin [Nom./Dat.], caochán [Gen.]
m

An Chéad Díochlaonadh; caochán [ke:'xa:n], caocháin [ke:'xa:nʹ];
Substantiv
Konjugieren schlafen [irreg. Verb]
ich schlafe = codlaím [entpatalsiertes Verb; Stamm im Irischen: codail, Verbalnomen: codladh; Verbaladjektiv: codalta; {alt} Verbalnomen codal hieran kann man zum anderen entnehmen das damals depatalisiert wurde u. a. auch Schottisch als auch Irisch Pres.- Futur entpatalisiert codl- + die jeweiligen Zeitformen codlaidh {alt}, hiesige Grammatik auf der Irischen Seite nebenstehend; wie das Verb konjugiert entpatalisiert oscail, Verb der 2. Konjugation auf -l auslautend]

Verbalnomen alt: codal = das Schlafen, das Einschlafen; ich war schlafen / ich war eingeschlafen = bhá mise in mo chodal [Munster/Ulster]; nicht wortwörtlich aufgrund der Grammatik und Satzstellung und Bedeutung der Sprache, Tempi die Verlaufsform;]
codlaím
Präsens: autonom: codlaítear; Präteritum: autonom: codlaíodh; Imperfekt-Präteritum: autonom: chodlaítí; Futur: autonom: codlófar; Konditional: autonom: chodlófaí; Imperativ: autonom: codlaítear; Konjunktiv-Präsens: autonom: go gcodlaítear; Konjunktiv-Präteritum: autonom: dá gcodlaítí; Verbaladjektiv: codalta; Verbalnomen: codal {alt}, codladh;
Verb
Ergebnis ohne Gewähr Generiert am 26.04.2024 11:40:36
neuer EintragEinträge prüfenIm Forum nachfragenandere Quellen Häufigkeit
Ä
  <-- Eingabehilfe einblenden - klicken