Und wieder ist ein Monat vorbei. Die Zeit ist schnell vergangen. Noch xx Wochen, dann bin ich wieder bei dir. Und noch xx Monate, dann bin ich für immer bei dir.
Ve yeniden bir ay bitti. Zamanı çabuk geçen oldu. xx hafta var daha, o zaman yine senin yanındayım. Ve xx ay var daha, o zaman ebediyen senin yanındayım.
Yine bir ay bitti. Zaman çok çabuk geçti. xx hafta daha var, o zaman yine (senin) yanındayım. Ve xx ay daha var, ondan sonra ebediyen (senin) yanındayım.
So würde ich es in deiner Version schreiben. Wenn ich den deutschen Text etwas ändern würde, würde ich wie folgt schreiben:
Yine bir ay bitti. Zaman çok çabuk geçti. XX hafta sonra yine (senin) yanındayım. Ve sadece XX ay daha var, ondan sonra ebediyen yanındayım.
ok, ich danke dir. Aber warum schreibst du "zaman" ohne "ı' am Ende? Muss ich nicht fragen: Wen oder was ist schnell vergangen? Die Zeit. Irgendwie komm ich mit dem Akkusativ immer nicht klar.
Egal, wie schwer es ist und wie aussichtslos es manchmal scheint - ich gebe nicht auf. Dafür liebe ich dich viel zu sehr. Und der Wunsch, bald wieder glücklich in deinen Armen zu liegen, ist stärker als alles andere.