Hallo, ich möchte versuchen Dir zu helfen...
Shume kohe kam pasur frik ti them te verteten vetes time,
ne frike qe ti nuk do te kuptosh.
Por po te shikoj ne syte e tu
jam e sigurte, ti nuk do me lendosh kurr.
(Hast Du ihn selber schon bemerkt,
den Funken, der diese Vorahnung stärkt?)
(Tut mir leid, da muß ich passen, das weiß ich leider nicht)
Nese me merr ne krahet e tu,
atehere cdo gje tjeter per mua eshte e njejte.
Tek ty une e ndjej veten te sigurt,
nuk kam frik per te nesermen.
Me puthjet e tua zemra ime fillon te rrahe,
sikur don te thote dicka me kete.
Mund te degjosh rrahjet thelle ne mua,
te thon ty:"Te lutem, rri ketu".
Pak frike perzihet me ndjenjat e mia,
por gjithashtu ndjej shpirtin tim duke u djegur per mungesen tende.
Kur ndjej kete dhimbje te embel,
e di, dashuria ime per ty nuk eshte shaka.
Do te dua per gjithe kohen,
nga tani deri ne perjetesi.
Ja pse po pyes tani dhe ketu,
nese ka pak nga kjo dashuri edhe te ty...?
Hallo, ich hoffe, es hilft...
bussi zurück
samyb
