Μα άμα προσπαθήσω να βρω στο λεξικό έναν σύντομο και τραγανιστό (???) ορισμό για όλη τη λέξη δεν είναι κάτι καλύτερο δυνατό.
Οι πιο πολλοί άνθρωποι θα έλεγαν ότι αυτή (η λέξη) υπάρχει για το σύγχρονο διεθνές εμπόριο, το άνοιγμα των σύνορων και/ η ακριβέστερα η πορεία σαν σύνολο.
Αλλά κατά τη διαρκεία του χρόνου, καθώς η οικονομία του κόσμου δεν αναπτυσσόταν τόσο καλά ,όσο όλοι υπέθεταν, οι επιστήμονες άρχισαν να χρονολογούν προς τα πίσω και ακόμα πιο πίσω την αρχή της παγκοσμιοποίησης.
Αν και ακόμη αυτοί είναι οι περισσότερο καλύτεροι , (welche ???) που χρησιμοποιούν σε μία πρόταση τις λέξεις « η παγκοσμιοποίηση» και « η δημοκρατία».
Αν είναι έτσι θα έπρεπε να δούμε, ότι συχνά μόνο ένας από τους δύο δίδυμους επιβιώνει, γιατί ρουφά το αίμα από τον αδύναμο.
Τελικά η παγκοσμιοποίηση δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα τεράστιο κυνήγι των βιομηχανικών χωρών για τις πιο φτηνές χώρες παραγωγής.
Και ίσως αυτό είναι ο λόγος γιατί η « ποίηση» στην παγκοσμιοποίηση είναι «ποίηση» και όχι «αλήθεια».
'>