Cześć K., mam nadzieję, że u was wszystko dobrze. Próbuję po prostu przejść przez te dni, niczego więcej też nie zepsuję - ale Ty już będziesz wiedzieć, M. odesłał mnie do domu, nie chce mnie więcej widzieć. Po troszę go rozumiem, ale on nie wie, czym dla mnie jest. Nie było i nie jest moim zamiarem go denerwować. On jest mężczyzną mojego życia - ale ja znów wszystko zrobiłam źle. Nie chodziłam więcej na terapię, bo to cholernie drogie, ale to był błąd i wszystko popsuł.
Teraz znów tam chodzę, bo to ważne.
Nie chcę więcej być jakby obok niego.
Nie mogę zasnąć.
Od niego nie mam żadnej wieści.
Strasznie mi brakuje M.[Gen.!!!] Mam nadzieję na cud.
W przyszłym tygodniu jedzie prawdopodobnie do Polski. Pozdrowienia i uściski dla wszystkich!
