Schaumlöffel: Einem flachen, sehr breiten, siebartig durchlöcherten großen Löffel mit langem Stiel ähnliches Küchengerät (zum Abheben von Schaum von der Oberfläche von Flüssigkeiten als auch für die Teezubereitung dienlich). Türkçe: kevgir
kevgîranjîkefgirkevgîr[an], kefgir[an]f kevgîr an jî kefgir: Firaqek qulquliye, ji bo kefgirtina çayê an jî ji bo hev veqetîna avê û xwarinên din tê bikaranîn. Tirkî: kevgir
Bürge: 1. a) Jemand, der für jemanden, etwas bürgt.
b) Etwas, was für etwas bürgt, Gewähr bietet.
Türkçe: kefil
kefîlanjîzaminderkefîl[an], zaminder[an]m kefîl an jî zaminder: 1. (a-b) Kesê ku berpirsiyariya deyn, kirin an jî gotinê keseki din dide ser xwe. Tirkî: kefil
Emblem {fr.} (bei deutscher Aussprache auch: Emblata, gr.-lat.-fr.): 1. Kennzeichen, Hoheitszeichen [eines Staates] 2. Sinnbild (z. B. Ölzweig für Frieden); Türkçe: amblem
amblemanjîamblêmf amblem {an jî} amblêm: Nîşana ku li ser pirtiyek, kaxizek an ji tiştek din hatiye çêkirin û saziyek, dezgehek, komelek û w.d re bûye sembol. Tirkî: amblem
Embargo {span.}: 1. staatliches Verbot, mit einem bestimmten Staat Handel zu treiben
2. das Zurückhalten fremden Eigentums (besonders Handelsschiffe) durch einen Staat, das Zurückbehalten oder Beschlagnahmen von Schiffen im Hafen; Ausfuhrverbot; Türkçe: ambargo
ambargof ambargo: 1. Qedexetiya li ser malên bazirganiyê
2. Têkiliyê welatekî bi welatên din re birîn.
3. Fermana welatekî ji bo qedexekirina çûna keştîyan a ji bênderên welatê wî. Tirkî: ambargo
Substantiv
Beil,österr.österreichischHackeffemininum, AxtffemininumBeilen Beil: 1. einer Axt ähnliches Werkzeug mit breiter Schneide und kurzem Stiel, besonders zum Bearbeiten von Holz und Fleisch
2. (früher) einem Beil ähnliche Waffe
3. Kurzform für: Fallbeil
Herkunft: mittelhochdeutsch bīl, zusammengezogen aus: bīhel, althochdeutsch bīhal, eigentlich = Gerät zum Schlagen
Türkçe: keser
Synonym:
Hacke
Axt
tevşom tevşo: Hacetek polayî û du devî ye, doxa wî darîn û kin e, devê yek ji bo qelaştin, spîkirina tiştên darîn, alîyê din jî ji bo kutandina bizmalan tê bikaranîn; Tirkî: keser
tevlihev tevlihev:
1. Li nav hev bûn û ketina tiştan.
2. Bela wela, li nav hev ketî, bê pergal,bê dûzan.
3. Tişta bi hêsanî naye fehmkirin.
4. tewkirî: Mirovê hinek dîn
Tirkî: karışık
tevlihev tevlihev:
1. Li nav hev bûn û ketina tiştan.
2. Bela wela, li nav hev ketî, bê pergal,bê dûzan.
3. Tişta bi hêsanî naye fehmkirin.
4. tewkirî: Mirovê hinek dîn
Tirkî: karışık
banokîf Wate: Amûrek polayî ye. Serekî caxa glover an jî çargoşe wek nîv baznek tê tewandin, serê din jî li doxek dar re tê çik kirin û di mêrg û zeviyan de ji bo rakirin û hilgirtina tapol û gurzan tê bikaranîn.
1. Bi alikariya per û baskan di hewa de çûyîn, tevgerîn.
2. Bi hêza bayê an jî tiştekî din li ciyê xwe hilpekîn.
3. Bi lez û beza pir zêde revîn.
fir da, fir dide