| Deutsch▲▼ | Türkisch▲▼ | Kategorie | Typ | |
|
zuhören |
dinlemek | | Verb | |
|
hören, zuhören, anhören
Kommunikation |
dinlemek | | Verb | |
|
belauschen; abhören |
gizlice dinlemek | | Verb | |
|
aufmerksam (/ mit geneigtem Ohr) zuhören intransitiv |
can kulağıyla dinlemek | | Verb | |
|
mit halbem Ohr zuhören figfigürlich |
yarım yamalak dinlemek | figfigürlich | Verb | |
|
beide Seiten anhören
Diskussion, Konflikt |
her iki tarafı dinlemek | | | |
|
abhorchen
Arztbesuch, Diagnostik |
kulaklık (/ stetoskop) ile dinlemek | | Verb | |
|
beide Seiten anhören
Konflikt |
her iki tarafı dinlemek | | | |
|
Er hörte aufmerksam zu.
Konzentration / (zuhören) |
Dikkatli biçimde dinledi.
(dinlemek) | | | |
|
Hören Sie mir jetzt gut zu! |
Şimdi beni iyi dinleyin! | | Redewendung | |
|
Hören Sie mir (nur) einmal zu!
Konversation / (zuhören) |
Bir kez olsun beni dinleyin! | | Redewendung | |
|
hör mal, ... |
dinlesene, ....
(dinlemek = hören) | | | |
|
Ich hab's dir gesagt. Aber du hast nicht zugehört.
Konversation, Information, Vorwurf / (sagen) (zuhören) |
Sana dedim, ama dinlemedin.
(demek) (dinlemek) | | | |
|
Ich versuchte, sie (/ ihn) zu warnen, aber sie (/ er) wollte nicht hören.
Warnung |
Onu uyarmaya çalıştım, ama o dinlemedi.
(uyarmak = warnen) (çalışmak) (dinlemek) | | | |
Ergebnis ohne Gewähr Generiert am 19.04.2024 5:15:06 neuer EintragEinträge prüfenIm Forum nachfragenandere Quellen (TR) Häufigkeit 1 |