pauker.at

Kurdisch Deutsch Frucht

Übersetze
FilternSeite < >
DeutschKurdischKategorieTyp
Dekl. Frucht Früchte
f
mêweSubstantiv
Dekl. Frucht Früchte
f
Synonym:Ergebnis {n}, Produkt {f}, Samen {m}, Stein {m}
ber
m
Synonym:ber {m}
Substantiv
Bittermandel -n
f

Bittermandel: Frucht vom Mandelbaum, die bitter schmeckt. Nur als Fertigprodukt verzehren ansonsten giftig. (Botanik: Amygdalus amara)Türkçe: acı badem
ajik
f

ajik: Cûreyeke dara behîvan a ku bera wê tehl e (Bot. Amygdalus amara).
Substantiv
Dekl. Frucht Früchte
f

~ (f), Früchte (f), Obst (n)
êmîş
m
Substantiv
fruchten transitiv
hat nichts mit der Frucht zu tun (die Frucht eigentlich mêwe), fruchten verwendet man im Deutschen u. a. wenn man sagen möchte die Erziehung fruchtete nicht aber nicht unbedingt im Kurdischen (im Deutschen auch Ableitung zur Frucht, die Erziehung z. B. trug keine Früchte, so kann man das aber nicht im Kurdischen übersetzen)
berhemdan Verb
Dekl. Kiwi -s
f

(exot.Frucht)
kîwî
(mf)
Substantiv
Dekl. Kokosnuss -nüsse
f

Frucht der Kokospalme
guezi hindi (Soranî)
f
Substantiv
Dekl. Dattel -n
f

(Frucht); Persisch: xormā [ḵormā / khormâ]
xurmeSubstantiv
Dekl. Eichel -n
f

1. Frucht vom Baum (Botanik: Quercus); Türkçe: palamut
Dekl. berû Botanîk Quercus -
f

1. Darekiye, wek maziyan e (Botanik: Quercus); Tirkî: palamut
botanSubstantiv
gefruchtet [Partizip II]
mêwedayî Früchte gegeben(in Abstrahierung zur Frucht); berhemdayî (fig.)
mêwedayî, berhemdayîAdjektiv
Dekl. Kastanie -n
f

Kastanie: 1. Baum 2. Frucht vom Baum auch zum Essen geeignet. Türkçe: kestane
şambelot an şabelot, şahbelot, şahberû
f

şambelot {an jî} şabelot, şahbelot, şahberû: 1. Darekiye, li cîhê germ hişîn dibe, bejna wan heta 25-30 m bilind dibe(Castanea sativa). 2. Bera vê darê a ku tê xwarin; Tirkî: kestane
Substantiv
Dekl. Pflaume -n
f

Pflaume: 1. Die Pflaume / Kultur-Pflaume (Baum) ist eine Pflanzenart aus der Gattung Prunus in der Familie der Rosengewächse (weiße Blüten), botanische Bezeichnung Prunus domestica. 2. die essbare Frucht vom Baum
şilor
f

Şilor: 1. Dareke ji malbata gulan e û kulîlkên wê sipîne(Botanik: Prunus domestica). 2. Fêkiya vê darê a ku tirşolekî û tê xwarin
Substantiv
Dekl. Roggen -
m

Plural: Sorten; Roggen [ˈrɔɡn̩]: 1. a) Getreideart mit langem Halm und vierkantigen Ähren mit langen Grannen, deren Frucht besonders zu Mehl für Brot verarbeitet wird. b. Frucht des Roggens;
açar Bot.
m

açar {m} {Bot.}
Substantiv
Ergebnis ohne Gewähr Generiert am 19.04.2024 8:18:46
neuer EintragEinträge prüfenIm Forum nachfragenandere Quellen Häufigkeit
Ä
  <-- Eingabehilfe einblenden - klicken