pauker.at

Kurdisch Deutsch wan ax kiribû (*ax kiribûn mit Objekt, Obj. 3.Pers.Mz.)

Übersetze
FilternSeite < >
DeutschKurdischKategorieTyp
übermitteln EDV Informatik Konjugieren şandin kausativ Verb
verfluchen transitiv Konjugieren ba kirin
ba kirin vtr
Verb
absenden [irreg. Verb] transitiv Konjugieren kaus şandin Verb
Konjugieren schicken transitiv
schicken, senden; Althochdeutsch: ʃindan (kaus. im althochdeutsch), sendan {Verb} / santan {Verb} (Präteritum Einst: sendida)
Konjugieren kaus şandin Verb
mit Einfachheit bi hêsanîAdjektiv, Adverb
entnehmen aus transitiv Konjugieren kaus têderxistin Verb
daraus schließen transitiv
kaus. von ketin
Konjugieren kaus têderxistin Verb
Konjugieren trinken transitiv
Türkçe: içmek
Konjugieren vexwarin
vexwarin: daqurdanina av an jî vexwarinek din;
Verb
einrollen transitiv
Türkçe: dolamak
Konjugieren kaus alandin
alandin: Tiştekî li dora tiştekî din pêçandin, li dorê de gerandin. dalîne/balîne Tirkî: dolamak
Verb
(sich) (um)wickeln transitiv reflexiv Konjugieren kaus alandin
alandin: Tiştekî li dora tiştekî din pêçandin, li dorê de gerandin. dalîne/balîne Tirkî: dolamak
Verb
einwickeln transitiv
Türkçe: dolamak
Konjugieren kaus alandin
alandin: Tiştekî li dora tiştekî din pêçandin, li dorê de gerandin. dalîne/balîne Tirkî: dolamak
Verb
die Antwort kennen, die Antwort wissen transitiv
xistin kausatives Verb von ketin
Konjugieren kaus têderxistin
Präteritum-Infinitiv: têderxistin Präsensstamm: têderx
Verb
aufwickeln transitiv
Türkçe: dolamak
Konjugieren kaus. alandin
alandin: Tiştekî li dora tiştekî din pêçandin, li dorê de gerandin. Präsens: dalîne/Imperativ: balîne Tirkî: dolamak
Verb
ausdörren (lassen) transitiv Konjugieren kaus qewirandin
qewirandin vtr als auch kausativ
Verb
schlucken transitiv Konjugieren kaus. dabelandin
dabelandin vtr; Präsens: da+di+belîn+Personalendungen 1. Pers. Sing. ez dadibelînim; 2. Pers. Sing. tu dadibelînî; 3. Pers. Sing. ew dadibelîne; 1. Pers. Pl. em dadibelînin; 2. Pers. Pl. hûn dadibelînin; 3. Pers. Pl. ew dadibelînin;
Verb
1/3 Zahl; ein Drittel sisiyek, 1/3 Jimarnav;
abreißen [irreg. Verb], abreißen lassen transitiv Konjugieren kaus qetandin
qetandin vtr, qetîn vitr; Präsens: di+ qetîn + Personalendungen; 1. Pers. Sing.: ez diqetînim; 2. Pers. Sing.: tu diqetînî; 3. Pers. Sing.: ew diqetînî; 1. Pers. Pl.: em diqetînin; 2. Pers. Pl.: hûn diqetînin; 3. Pers. P.: ew diqetînin;
Verb
versengen transitiv Konjugieren kaus qewirandin
kausatives Verb (Präteritum-Infinitiv,intransitiv, sengen); Präsens: di + qewirîn + Personalendungen; 1. Pers. Sing.: ez diqewirînim; 2. Pers. Sing.: tu diqewirînî; 3. Pers. Sing.: ew diqewirîne; 1. Pers. Pl.: em diqewirînin; 2. Pers. Pl.: hûn diqewirînin; 3. Pers. Pl.: ew diqewirînin;
Verb
ausweisen transitiv Konjugieren kaus qewirandin
qewirandin vtr; qewirîn (Prät.-Infinitiv, intransitiv) Präsens: di + qewirîn + Personalendungen; 1. Pers. Sing.: ez diqewirînim; 2. Pers. Sing.: tu diqewirînî; 3. Pers. Sing.: ew diqewirîne; 1. Pers. Pl.: em diqewirînin; 2. Pers. Pl.: hûn diqewirînin; 3. Pers. Pl.: ew diqewirînin;
Verb
vertreiben transitiv Konjugieren kaus qewirandin
qewirandin vtr; qewirîn (Prät.-Infinitiv, intransitiv) Präsens: di + qewirîn + Personalendungen; 1. Pers. Sing.: ez diqewirînim; 2. Pers. Sing.: tu diqewirînî; 3. Pers. Sing.: ew diqewirîne; 1. Pers. Pl.: em diqewirînin; 2. Pers. Pl.: hûn diqewirînin; 3. Pers. Pl.: ew diqewirînin;
Verb
hinunterschlucken transitiv
~, schlucken, verschlingen
Konjugieren kaus dabelandin
dabelandin vtr; Präsens: da+di+belîn+Personalendungen 1. Pers. Sing. ez dadibelînim; 2. Pers. Sing. tu dadibelînî; 3. Pers. Sing. ew dadibelîne; 1. Pers. Pl. em dadibelînin; 2. Pers. Pl. hûn dadibelînin; 3. Pers. Pl. ew dadibelînin;
Verb
eh! [Ausruf] ax!Redewendung
Dekl. Erde -n
f

Plural selten
axSubstantiv
Dekl. Zwist -e
m
menax
f
Substantiv
Dekl. Grube -n
f
axSubstantiv
Dekl. Land Länder
n

nutzbares Stück Erdboden; bebautes genutztes Gelände; Ackerboden
axSubstantiv
aufhören mit transitiv dev ji ... berdan Verb
zerschneiden transitiv Konjugieren kaus qetandin
qetandin vtr, qetîn vitr; Präsens: di+ qetîn + Personalendungen; 1. Pers. Sing.: ez diqetînim; 2. Pers. Sing.: tu diqetînî; 3. Pers. Sing.: ew diqetînî; 1. Pers. Pl.: em diqetînin; 2. Pers. Pl.: hûn diqetînin; 3. Pers. P.: ew diqetînin;
Verb
zerreißen transitiv Konjugieren kaus qetandin
qetandin vtr, qetîn vitr; Präsens: di+ qetîn + Personalendungen; 1. Pers. Sing.: ez diqetînim; 2. Pers. Sing.: tu diqetînî; 3. Pers. Sing.: ew diqetînî; 1. Pers. Pl.: em diqetînin; 2. Pers. Pl.: hûn diqetînin; 3. Pers. P.: ew diqetînin;
Verb
reißen transitiv Konjugieren kaus qetandin
qetandin vtr, qetîn vitr; Präsens: di+ qetîn + Personalendungen; 1. Pers. Sing.: ez diqetînim; 2. Pers. Sing.: tu diqetînî; 3. Pers. Sing.: ew diqetînî; 1. Pers. Pl.: em diqetînin; 2. Pers. Pl.: hûn diqetînin; 3. Pers. P.: ew diqetînin;
Verb
bestellen transitiv Konjugieren kaus temandin
temandin vtr (kaus. von temîn, Umwandlung in ein transitives Verb) Präsens: di + temîn + Pers.-Endungen; 1. Pers. Sing.: ez ditemînim; 2. Pers. Sing.: tu ditemînî; 2. Pers. Sing.:ew ditemîne; 1. Pers. Pl.: em ditemînin; 2- Pers. Pl.: hûn ditemînin; 3. Pers. Pl.ew ditemînin
Verb
Chirurg -en
m

Chirurgin (f/sing) (pl.-nen)
carax (Soranî)
mf
Substantiv
lamentiert, gestöhnt, gejammert [Partizip II]
Partizip der Vergangenheit
ax kirî
Ach! Ausruf Ax! Ausruf
mit Leichtigkeit bi hêsanîAdjektiv, Adverb
Dekl. Boden Böden
m

Ackerland; Erdreich
Synonym:Boden (hier): Ackerland; Erdreich;
ax
Synonym:1. ax
Substantiv
stöhnend, lamentierend, jammernd [Partiz. Verb] ax Adjektiv
Dekl. Partner [männl. Pers.] -
m
Synonym:Mitglied {n}, Teilhaber {m}
pardar
m

mf
Synonym:pardar {m}
Substantiv
dritte (3) Ordinalzahl seyemîn {an ji: sêyemîn)
mit Ausnahme von ji xeynîPräposition
mit Gewinn,nennenswert
eigentlich im Kurdischen sermîyan aber kein langer Vokal vor einem "y" also nur einfaches i; es wird aber trotzdem lang ausgesprochen
bi sermiyanAdjektiv, Adverb
gesattelt, aufgesattelt (Pferde) [Partizip II]
Partizip der Vergangenheit
qaltax kirî (hesp)Adjektiv
Glas
n
pardax
(Soranî)
Substantiv
Dekl. Gewehrkolben Gewehrkolben
m
qundaxSubstantiv
Dekl. Schloss Schlösser (f)
n

(das Gebäude ist gemeint)
qonax
f
Substantiv
Dekl. Karawanenreise Karawanenreisen
f
qonax
f
Substantiv
Dekl. Rand [m], Ufer n [sing.Gen.-s] [pl.-, Dat.-n] Ränder
m

~(m), Ufer (n)
qirax [Sing. Gen.-Akk.: -ê; Pl. Gen.-Akk.: -an] qirax[..]
f
Substantiv
Dekl. Kamm, Rand (m), Saum (m), Ufer n Kämme
m
qerax
f
Substantiv
natürliche Vertiefung in Steinen oder Felsen
f

~, in denen sich das Regenwasser sammelt
qax
f
Substantiv
Dekl. Behälter
m
firaxSubstantiv
Dekl. Streit -e
m
menax
f
Substantiv
Dekl. Stube -n
f
otaxSubstantiv
Zimmer
n
OtaxSubstantiv
Dekl. Streitaxt pron Streitäxte
f
necaxSubstantiv
Dekl. Besteck -e
n
ferax
m
Substantiv
Teile der Hausdecke zwischen den Balken
f
max
m
Substantiv
miserabel
~, schlecht, unglücklich, verdorben
malkambaxAdjektiv, Adverb
Dekl. Gefäß -e
n
firax
m
Substantiv
ruiniert kambaxAdjektiv
Ergebnis ohne Gewähr Generiert am 25.04.2024 22:28:08
neuer EintragEinträge prüfenIm Forum nachfragenandere Quellen Häufigkeit
Ä
  <-- Eingabehilfe einblenden - klicken