|
entblößen / bloßstellen
ich entblöße, stelle bloß = nochtaim |
nochtaim
nochtaim [noxtim'], nochtadh [noxtə];
Präsens:
autonom: nochtar;
Präteritum:
autonom: nochtadh;
Imperfekt-Präteritum:
autonom: nochtaí;
Futur:
autonom: nochtfar;
Konditional:
autonom: nochtfaí;
Imperativ:
autonom: nochtar;
Konjunktiv-Präsens:
autonom: go nochtar;
Konjunktiv-Präteritum:
autonom: dá nochtaí;
Verbalnomen: nochtadh;
Verbaladjektiv: nochtaithe; | | Verb | |
|
aufdecken
ich decke auf / nochtaim [Stamm im Irischen: nocht, Verbalnomen: nochtadh; Verbaldadjektiv: nochtaithe, Verb der 1. Konjugation auf breitem Auslaut] |
nochtaim
nochtaim [noxtim'], nochtadh [noxtə];
Präsens:
autonom: nochtar;
Präteritum:
autonom: nochtadh;
Imperfekt-Präteritum:
autonom: nochtaí;
Futur:
autonom: nochtfar;
Konditional:
autonom: nochtfaí;
Imperativ:
autonom: nochtar;
Konjunktiv-Präsens:
autonom: go nochtar;
Konjunktiv-Präteritum:
autonom: dá nochtaí;
Verbalnomen: nochtadh;
Verbaladjektiv: nochtaithe; | | Verb | |