Edhe pse mbas marteses ti me ke genjyer! Them vetem "Kurs-Gjermanisht","Pune" dhe ku prinderit e tu - vjehrri dhe vjehrra ime! - jetojne me te vertete, une e kam zbuluar gjithashtu edhe mbas marteses, te thuash vetem disa shembuj. Dhe cfare eshte me e keqe, une kam qene gruaja jote dhe shoqja jote dhe ti nuk ke pasur asgje me te mire per te bere vetem te me kontrollosh mua, ... dhe te me poshterosh. Keshtu nuk trajtohet nje shok dhe mbi te gjitha gruaja jote. Tani une e di, qe ne duhet te kishim argumentuar plotesisht qe nga fillimi per kulturat e njeri tjetrit dhe nderkohe une mund te kuptoj disa gjera me mire, por besimin qe une kam pasur ne ty dhe ne ne te dy, dhe dashurine, ti e ke shkaterruar. Nuk kam pritur asgje nga ti, pervec ndershmerise dhe deshires per tu integruar pak (te mesosh gjermanisht, patenten, interesa gjithashtu ne shoket e mi), te ndertosh per ne nje jete te perbashket ( nuk do te ishte e rendesishme vetem per NE, por eshte prape e rendesishme per TY!), cfare nuk do te thote qe ti nuk mund te vazhdosh nderosh dhe te jetosh fene tende dhe traditat e tua. Kam qene gjithmone ndershme dhe e drejte me ty. Kam dhene gjithcka, me shume fatkeqesisht nuk mund te jap dhe duroj.
