E dashura Lilli, tani u bënë 3 javë që nuk flasim, qeshim dhe duam së bashku, e di që kam bërë shumë gabime dhe që shpesh herë nuk kam vërejtur që je e mërzitur, ose jam kujdesur shum pak për ty, dhe kushtu që s'të kam degjuar çfarë më thoshe, nuk e kam marrur seriozisht pikturimin dhe pasionin tënd, dhe në këtë mënyrë edhe të kam lënduar. Unë besoj thellë në dashurinë tonë dhe që dashuria e vërtetë mund ti kalojë kohët e liga dhe krizat por duhet edhe të besosh në këte.
Ti e di, familja ime është edhe familja jote dhe na mungon të gjithëve shumë. Nëna disi nuk mund ta kuptojë se si ti nuk vjen më e nuk e kap për qafe dhe ti dhurosh shumë momente dashurie, mua më mungon e qeshura e përzemisia jote e përkushtimi yt, njerëz si ti janë shumë të rrallë dhe kurrë s'mund ti zëvendësosh. Unë me qejf jam i gatshëm që të bëje lëshime që dashuroa jonë te mund te lulëzoj prapë dhe të mundemi te formojme përseri një hije të vetme. Unë e kuptoj nëse të duhet pak kohë për të bërë një vendim,
por unë menduj që ne jemi një ekip i mirë dhe qesharak dhe që ne mund të arrijmë çdo gjë nëse ne duam....
Unë kam shumë probleme në shtëpi me Sebastianin, nënën, gjithashtu edhe Brigitta e cila nuk kujdeset për asgjë, ndoshta të kam munduar shpesh me këto probleme pa u marrur fare me problemet tuaja......Do të ishte mirë të të mirrja prapë në duar dhe të të ndjeja shumë afër......
Sido që do të vendosësh ti, unë do të të dua përgjithmonë......
