Loqmanê min, jiyana min, rih û canê min!
Ez neşêm derbirim ka min çendî tu divêy û ez çendî heş te dikim. Min di hemî jîna xwe da hindî evîna te evîna kesekê dî ya nekirî, bes dîsan jî gelek xema dixwim, ji ber neşêm li def te bim, digel te bikenim, digel te bigirîm û digel te bimînim. Kesek neşêtin cihê te bigiritin, çi cara nabit heta ez bijîm. Supas bo hebûna te, supas bo tu ketî jiyana min da! Ez ji hemiya pitir heş te dikim. Çi bibit bila bibitin, soz bit ez dê her bo te bim.
Bes ez û tu!
