Ipsa Venus pubem, quotiens velamina ponit, protegitur laeva semireducta manu.
In medio passimque coit pecus. Hoc quoque viso avertit vultus nempe puella suos.
Conveniunt thalami furtis et ianua nostris, parsque sub iniecta veste pudenda latet:
Et si non telebras, at quiddam nubis opacae quaerimus, atque aliquid luce patente minus.
Tunc quoque, cum solem nondum prohibebat et imbrem tegula, sed quercus tecta cibumque dabat,
in nemore atque antris, non sub Iove, iuncta voluptas:
Tanta rudi populo cura pudoris erat.
