Auch hier wieder: Vokalharmonie! Es gibt nicht nur mi, sondern auch mü, mı und mu. Fragepartikel werden getrennt vom Rest des Wortes geschrieben. Beim Einsatz von Fragewörtern wie kim, ne (alleine und in Kombination), kaç, nasıl, nerede, nereye, neden, niçin, niye, neyle fällt der Fragepartikel weg.
meinst Du das yor-Präsens?
geliyor muyum? komme ich?
geliyor musun? kommst Du?
geliyor mu? kommt er/sie/es?
geliyor muyuz? kommen wir?
geliyor musunuz? kommt ihr? Kommen Sie?
geliyorlar mı? kommen sie?
das unbestimmte Präsens:
gelir miyim? pflege ich zu kommen?
gelir misin?
gelir mi?
gelir miyiz?
gelir misiniz?
gelirler mi?
doktor muyum? Bin ich ein Arzt?
doktor musun? Bist Du ein Arzt?
doktor mu(dur)? Ist er/sie Arzt?
doktor muyuz? Sind wir Ärzte?
doktor musunuz? Seid Ihr/sind Sie Ärzte?
doktor mu(dur)lar? sind sie Ärzte?
iyi miyim? geht es mir gut?
iyi misin? geht es Dir gut?
iyi mi(dir)? geht es ihm/ihr gut?
iyi miyiz? geht es uns gut?
iyi misiniz? geht es Euch/Ihnen gut?
iyi mi(dir)lar? geht es ihnen gut?
hasta mıyım? bin ich krank?
hasta mısın? bist Du krank?
hasta mı(dır)? ist er/sie/es krank?
hasta mıyız? sind wir krank?
hasta mısınız? seid Ihr/Sind Sie krank?
hasta mı(dır)lar? Sind sie krank?
Die yor-Formen haben als Suffix -miyor, -müyor, -mıyor, -muyor:
Beispiel: gelmiyor - er/sie/es kommt nicht
yapmıyor - er/sie/es macht nicht
görmüyor - er/sie/es sieht nicht
okumuyor - er/sie/es liest nicht
Es hängt wiedermal vom ausgehenden Vokal ab ---> Vokalharmonie!
An den verneinten Stamm treten bei Verneinungen die Suffixe der bejahten Form:
Beispiel:
oku! / okuma ! - lies ! / lies nicht
okuyaydım / okumayaydım - hätte ich doch nur gelesen / hätte ich doch nicht gelesen
okuyacaktım / oku mayacaktım - ich wollte lesen / ich wollte nicht lesen.
ir - Formen verneint laufen wie folgt ab:
im Präsens (ir-form): Ich komme nicht / käme nicht.
gelmem mez sin meyiz mezsiniz mezler
-di Vergangenheit : Ich pflegte nicht zu kommen.
gelmezdim mezdin mezdi mezdik mezdiniz mezdiler
-miş Vergangenheit : Ich soll für gewöhnlich nicht erschienen (gekommen) sein.
zusätzlich zu dem, was che Dir schon erläutert hat.
Ja, es gibt auch eine Form mit değil in der Gegenwart. Bei der Wiedergabe von 'sein'. Im Türkischen gibt es kein Verb 'sein'.
Doktor muyum? Bin ich Arzt?
Doktor değil miyim? Bin ich kein Arzt?
Da richtet sich die Vokalharmonie nach dem değil, egal, ob da doktor, hasta, üzgün oder was auch immer, davor steht.